چه کسی از صراط به سلامت می‌گذرد؟

قرآن کریم ضمن آیات راجع به جهنّم می‌فرماید:
«وَ إن مِنکُم وارِدُها کانَ علی ربِّک حتماً مَقضیَّا ، ثُمَّ نُنَجِّی الَّذینَ اتَّقَوا و نَذرُ الظَّالِمینَ فیها جِثیَّا» ؛(مریم ، 71 و 72)
«همه‌ی شما [بدون استثنا] وارد جهنّم می‌شوید؛ این فرمانی است قطعی از جانب پروردگارتان. آنگاه آن‌ها را که تقوا پیشه کردن از آن نجات می‌دهیم و ظالمان را در حالی که به زانو درآمده‌اند در آن باقی می‌گذاریم».
البتّه فرموده‌اند، مراد از «ورود» در این آیه، نزدیک شدن است نه داخل شدن. چنان که درباره‌ی حضرت موسی علیه‌السلام فرموده است:
«... وَ لَمَّا وَرَدَ ما، مَدیَنَ»؛(قصص ، 23)
«... هنگامی که موسی کنار آب مدین رسید».
منظور اینکه در این آیه می‌بینیم که تنها گروه متّقیان، اهل نجات از آتشند. صراط، پلی است که از روی جهنّم کشیده است و همه باید از روی آن عبور کنند.
آری بنا بر نص صریح قرآن همه ما روزی وارد جهنم خواهیم شد!
اگر باور ندارید همین الآن قرآن را باز کنید، آیه 71 سوره مبارکه مریم را با دقت بخوانید!
جهنم باطن دنیاست ، و مراد از ورود بر آتش در قول حق تعالی ؛ "وَإِن مِّنکُمْ إِلَّا وَارِدُهَا کَانَ عَلَی رَبِّکَ حَتْمًا مَّقْضِیًّا" (مریم، آیه 71) و مراد ورود بر دنیاست ، و لذا وقتی از آن حضرت در شمول آیه نسبت به ایشان صلی اله علیه و آله می‌پرسند، فرمود: " جزناها و هی خامدة " ما از آن در حال خاموشی عبور کردیم
مطمئناً بهت شما بیشتر خواهد شد وقتی بدانید حتی انبیاء و اولیای الهی نیز مشمول این آیه می‌شوند. حال چرا و چگونه؟
اصل ماجرا را از زبان علامه ذوالفنون حسن زاده آملی بشنوید:
"رسول خدا صلی الله علیه و آله با اصحاب خویش در مسجد نشسته بود، و صدای سقوط هولناکی شنیدند، پس از آن در هراس شدند. آن حضرت فرمود: آیا می‌دانید این صدا از چیست ؟
گفتند: خدا و رسولش بهتر می‌دانند. فرمود: سنگی هفتاد سال از بالای جهنم افکنده شده اکنون به قعر آن رسیده است و از سقوط آن این صدا پدید آمد، هنوز کلمات آن حضرت به پایان نرسیده بود که فغان و فریاد بر مردن منافقی از منافقان مدینه بر آمد و عمر وی هفتاد سال بود.
رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: الله اکبر، صحابه فهمیدند که این سنگ همان منافق بود، و او از زمانی که خدایش خلق کرد به جهنم فرو می‌رفت ، پس ‌ هنگام مردن در قعر جهنم قرار گرفت خدای تعالی فرمود: منافقان در درجه پایین دوزخند .

جهنم باطنی از دنیا است!
 

از حدیث شریف معلوم می‌شود که جهنم باطن دنیاست ، و مراد از ورود بر آتش در قول حق تعالی ؛ "وَإِن مِّنکُمْ إِلَّا وَارِدُهَا کَانَ عَلَی رَبِّکَ حَتْمًا مَّقْضِیًّا" (مریم، آیه 71) و مراد ورود بر دنیاست ، و لذا وقتی از آن حضرت در شمول آیه نسبت به ایشان صلی اله علیه و آله می‌پرسند، فرمود: " جزناها و هی خامدة " ما از آن در حال خاموشی عبور کردیم .
انسان باید هنگام نگاه کردن متوجّه باشد که دارد از صراط دین، از روی شهوات عبور می‌کند. اگر این چشم به نگاه بدی آلوده شد، آن روز آتش خواهد گرفت. وقتی سخن می‌گوید، دارد از صراط عبور می‌کند. اگر این زبان به دروغ و غیبت و... آلوده شد، در آن روز، هنگام عبور، آتش خواهد گرفت
یعنی چنگال‌های دنیا در ما فرو نرفت و در دامش نیفتادیم ، و وابستگی‌های آن به دامن ما نچسبید، و افتادن آن منافق در جهنم به این معناست که حالات وی ملکات رذیله شده ، و رسیدن به قعر جهنم صورت تمکن آن‌هاست . و علم صحابه به آن واقعه هولناک شگفت آور به تصرف رسول خدا صلی الله علیه و آله در گوش‌های آن‌ها بوده به گونه‌ای که تمثل ملکات آن منافق را به صورت آن صدای هولناک شنیدند.

چه کسی از صراط به سلامت می‌گذرد؟
 

تنها گروه متّقیان به سلامت عبور می‌کنند. شهوات دنیا همان جهنّم است و صراط دین، روی این شهوات کشیده شده است. ما در حال حرکت در صراط دین هستیم این صراط بسیار باریک است؛ چه کسی می‌تواند به سلامت عبور کند؟ انسان باید مراقب باشد حتّی مردمک چشمش هم برخلاف رضای خدا حرکت نکند که او می‌داند:
«یعلَمُ خائنَةَ الأعینِ و ما تُخفِی الصُّدور»
؛(غافر ، 19)
انسان باید هنگام نگاه کردن متوجّه باشد که دارد از صراط دین، از روی شهوات عبور می‌کند. اگر این چشم به نگاه بدی آلوده شد، آن روز آتش خواهد گرفت. وقتی سخن می‌گوید، دارد از صراط عبور می‌کند. اگر این زبان به دروغ و غیبت و... آلوده شد، در آن روز، هنگام عبور، آتش خواهد گرفت.
چیزی دستگیرتان شد؟!
منبع:صفیر هدایت ؛ سید محمد ضیاء آبادی حسن زاده آملی، حسن، عیون مسائل نفس و شرح آن ، ج 2
ارسال توسط کاربر محترم سایت : hasantaleb