شهید آیت الله مطهری می گوید: گه گاه به اسرار وجودی خود و کارهایم می اندیشم، احساس می کنم یکی از مسائل که باعث خیر و برکت در زندگی ام شده و همواره عنایت و لطف الهی را شامل حال من کرده است، احترام و نیکی فراوان بوده است که به والدین خود به ویژه در دوران پیری و هنگام بیماری کرده ام. علاوه بر توجه معنوی و عاطفی، تا آنجا که توانایی ام اجازه می داد و با وجود فقر مالی و مشکلات مادی در زندگی ام از نظر هزینه و مخارج زندگی به آنان کمک و مساعدت کرده ام.
مجتبی مطهری، یکی از فرزندان شهید مطهری می گوید:
من مکرر شاهد تواضع و احترام خاص پدر و معلم بزرگوارم به پدر بزرگوارش بودم. هرگاه به فریمان (زادگاه و محل سکونت پدر بزرگم) سفر می کردم، پدرم تاکید خاص داشتند که ابتدا به منزل پدر و مادرشان بروند؛ پس از آن اقوامی را که برای دیدن ایشان و خانواده به منزل می آمدند، می پذیرفتند. در موقع روبرو شدن با پدر و مادر، دست آنان را می بوسیدند و به ما توصیه می کردند که دست ایشان را ببوسم.
پی‌نوشت‌ها:
1) رمز موفقیت بزرگان، رضا باقی، ص117.
منبع: عباس زاده، علیرضا؛ (1388) بوسه بر دست پدر، کاشان، مرسل، چاپ اول.
