دوز مصرفی آسپرین

آنچه تصور می‌شود فقط یک مسکن است، خیلی بیشتر از تنها تسکین دهندگی درد عمل می‌کند. آسپرین مشخص شده است که در صورت پیروی از میزان صحیح مصرف، به سلامت قلب و چندین عارضه دیگر کمک می‌کند. در این مقاله به تمامی قابلیتهای آسپرین و چگونگی مصرف منظم آن نگاهی می‌اندازیم. آسپرین به شکلهای مختلفی از جمله قرص‌های جویدنی، پودر، کپسول و قرص معمولی موجود است. گرچه همیشه توصیه می‌شود که به همان اندازه تجویز شده توسط پزشک آن را مصرف نمایید اما مواردی که در ادامه آورده شده است مقادیر بی خطر آسپرین جهت مصرف را نشان می‌دهند که توسط متخصصین توصیه شده است. همه آسپرین را می‌شناسند. آسپرین دارویی است که جایگاه دائمی را در بسیاری قفسه‌های دارو و حتی جعبه کمکهای اولیه به خود اختصاص داده است. آسپرین دارویی است که به منظور تسکین درد خفیف، التهاب و تب مصرف می‌شود. همچنین برای قلب در قالب درمان روزانه مورد استفاده قرار می‌گیرد اما تنها بایستی طبق تجویز پزشک انجام شود. مطالعات صورت گرفته همچنین عنوان می‌کنند که آسپرین به پیشگیری از بروز بیماری آلزایمر و سرطان کولون کمک می‌کند. این دارو را می‌توان با کمک آب فرو داد و یا در آب حل نمود و امروزه حتی به طور مستقیم در دهان حل می‌شود. این اختراع به این دلیل بوجود آمده است که یکی از عوارض جانبی مصرف بالای آسپرین این است که امکان دارد موجب بروز اختلالات گوارشی از جمله زخم معده و خونریزی شود. هنگامی که این دارو در دهان حل شود، خطر بروز چنین مشکلی کاهش می‌یابد.

مصارف

آسپرین یک داروی بدون نیاز به نسخه است که می‌توانید جهت از بین بردن دردهای مختلف از آن استفاده نمایید. این دارو علاوه بر تسکین درد، همچنین می‌تواند جهت رفع عوارض مختلف دیگری مصرف شود. در چنین مواردی، توسط پزشک شما تجویز خواهد شد و حتماً بایستی از دوز مصرفی و یا میزان مصرف تعیین شده توسط پزشک پیروی نمایید.
• آسپرین به منظور درمان بیماری نقرس در برخی موارد مورد استفاده قرار می‌گیرد.
• این دارو جهت درمان تورم و قرمزی ناشی از آرتروز و سایر عفونتها استفاده می‌شود.
• به تازگی آسپرین جهت بهبود سلامت قلب و کاهش خطر بروز بیماری قلبی تجویز می‌شود. به این دلیل که می‌تواند به کاهش احتمال لخته شدن خون کمک کرده در نتیجه جریان خون به قلب را بهبود می‌بخشد. برای چنین بیمارانی میزان مصرف آسپرین پایین بوده و مطالعات صورت گرفته نشان می‌دهند افرادی که آن را به طور مرتب مصرف می‌کنند خطر بروز سکته و متعاقب آن مرگ در آنها کمتر است. علاوه بر آن، چنانچه افرادی که دچار حمله قلبی می‌شوند بلافاصله آسپرین مصرف نمایند، احتمال شدت یافتن حمله کاهش می‌یابد.

بیشتر بخوانید: جلوگیری از حملات قلبی به کمک آسپرین

• حتی کسانی که در معرض خطر ابتلاء به بیماری قلبی ناشی از دیابت قرار دارند، می‌توانند این خطر را با مصرف روزانه این دارو کاهش دهند.
• تحقیقات انجام شده نشان می‌دهند که به هنگام مصرف روزانه آسپرین، خطر بروز بیماری آلزایمر و زوال عقل کاهش می‌یابد.
• با وجود آنکه این دارو اثر منفی بر روی معده‌ی حساس دارد، مشخص شده است که مصرف روزانه آن احتمال ابتلاء به سرطان کولون یا روده و سایر انواع سرطان را کاهش می‌دهد. همچنین می‌تواند جهت درمان بیماری کیسه صفرا مورد استفاده قرار گیرد.
• دیگر فایده مصرف آسپرین این است که می‌تواند از فیبرهای اطراف دندان محافظت کرده و در نتیجه از ابتلاء به بیماری پریودنتال جلوگیری می‌کند.

میزان مصرف

آسپرین به شکلهای مختلفی از جمله قرص‌های جویدنی، پودر، کپسول و قرص معمولی موجود است. گرچه همیشه توصیه می‌شود که به همان اندازه تجویز شده توسط پزشک آن را مصرف نمایید اما مواردی که در ادامه آورده شده است مقادیر بی خطر آسپرین جهت مصرف را نشان می‌دهند که توسط متخصصین توصیه شده است.
• میزان مصرف برای درد و تب: برای کسانی که از این عوارض از جمله درد ناشی از آرتروز رنج می‌برند، بزرگسالان می‌توانند آن را به میزان حدوداً 300 تا 1000 میلی‌گرم چهار مرتبه در روز مصرف نمایند. با این حال، میزان مصرف آن بسته به میزان حساسیت فرد به آسپرین و هدف از مصرف آن تفاوت می‌کند.
• میزان مصرف برای بیماری قلبی: برای افرادی که آسپرین را به منظور حفظ سلامت قلب مصرف می‌کنند، دوز مصرفی می‌تواند با حداقل 75 میلی‌گرم در روز شروع و تا 325 میلی‌گرم افزایش داده شود مجدداً بایستی گفت که دوز مصرفی به احتمال بروز بیماری قلبی در فرد بستگی دارد.

چه زمان بایستی از مصرف آسپرین خودداری کرد

مصرف آسپرین می‌تواند باعث ایجاد عوارض جانبی خاصی شود. همچنین بایستی به هنگام ابتلاء به یک یا چند مورد از این عوارض از مصرف آن خودداری نمایید.
• هنگامی که تحت درمان روزانه آسپرین قرار دارید، چنانچه به طور ناگهانی آن را قطع مصرف نمایید، می‌تواند اثری معکوس گذاشته و موجب بروز مشکلات قلبی با ایجاد لخته‌های خون شود.
• همانطور که پیش از این عنوان شد، دوز مصرفی بالا ممکن است منجر به بروز اختلالات گوارشی و خونریزی شود.
• برخی از عوارض جانبی دیگر ناشی از مصرف آسپرین، استفراغ و تهوع را شامل می‌شود. این عوارض جانبی می‌توانند بدتر شده و به شکل از دست دادن شنوایی، جوش یا بثورات پوستی، گیجی، مشکلات تنفسی، خواب آلودگی، سرگیجه و مدفوع سیاه و یا خونی ظاهر شود. چنانچه هر یک از این عوارض جانبی را مشاهده نمودید بلافاصله با پزشک خود مشورت نمایید.
• هنگامی که بیماران دیابتی بیش از حد آسپرین مصرف نمایند، ممکن است بر روی نتایج آزمایش قند ادرار آنها تأثیر گذارد. در چنین موردی، پزشک به شما خواهد گفت که چگونه به هنگام مصرف آن، سطوح قند را کنترل نمایید.
• در صورتی که به آسم، بیماری کلیوی و یا کبد، دیابت، نقرس، کم خونی و زخم مبتلا می‌باشید پیش از تجویز آسپرین درمانی آن را به اطلاع پزشک خود برسانید. مهمتر آنکه اگر مبتلا به هموفیلی یعنی بیماری می‌باشید که در آن مشکلاتی با لخته شدن خون وجود دارد، مصرف آسپرین بایستی به طور کامل ممنوع باشد به این دلیل که می‌تواند این مشکل را شدیدتر سازد.
• زنان باردار و یا شیرده بایستی از مصرف آسپرین بدون مشورت با پزشک خودداری کنند.
• چنانچه قصد انجام عمل جراحی دارید تا 10 روز پیش از عمل آسپرین مصرف نکنید البته این کار بایستی با نظر پزشک خود انجام شود.
• این دارو ممکن است با داروهای تجویز شده برای سایر عوارض مانند ویتامین‌ها، داروهای رقیق کننده خون، داروهای دیابت و نقرس واکنش متقابل ایجاد نماید.
• کودکان زیر 16 سال به دلیل خطر ابتلاء به سندرم ری (Reye's syndrome) نبایستی آسپرین مصرف نمایند. سندرم ری یک بیماری کشنده است که عملکرد تمام اندامهای حیاتی بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد در حالی که مغز و کبد بیشترین تأثیر را از این بیماری می‌پذیرند. مطالعات صورت گرفته نشان می‌دهند که میان مصرف آسپرین و ابتلاء به سندرم ری ارتباط وجود دارد.
اهمیتی ندارد که چند منبع دوز بی خطر آسپرین را به طور اکید عنوان می‌کنند، پیش از شروع به مصرف آسپرین به هر دلیلی بسیار اهمیت دارد که با پزشک خود مشورت نمایید. با مصرف این دارو به تنهایی و بدون تجویز پزشک ریسک نکنید به خصوص اگر به خاطر سایر عوارض تحت درمان دارویی قرار داشته و یا به هر یک از عوارض فوق مبتلا می‌باشید.
سلب مسئولیت: اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفاً جنبه‌ی آموزشی داشته و نبایستی به منظور جایگزین توصیه‌های پزشک متخصص در نظر گرفته شود.