1) از سختگیری های بی منطق دوری کنید.
متاسفانه اغلب مردم (بخصوص مردان) در اثر یک سلسله اندیشه های واهی و غیر منطقی مراقبت از زن و فرزندان را با سختگیری و اعمال فشار اشتباه میکنند.
درست است که مراقبت از فرزندان و همسر لازم است و یک عمل اخلاقی و عقلانی است لکن هیچ گونه رابطه ای با سختگیری و اعمال خشونت و استبداد ندارد ،چون آن مراقبت ها باید از روی عقل و تدبیر و احتیاط انجام شود تا طرف مقابل احساس نکند که تحت مراقبت و کنترل است ،چون بروز این احساس هم طرف را وادار به ستیزه جویی میکند و هم مقدمه دلسردی نسبت به طرف مقابل است.
2) به حرف بدگویان ترتیب اثر ندهید .
ممکن است کسی با شما دشمن باشد.حسادت و عیب جویی یک عادت طبیعی و خصلت زشتی است که متاسفانه در اغلب مردم وجود دارد بخصوص درمورد مشاهده سعادت و خوشبختی خانواده ها؛چون وقتی یک همسایه حسود و یا فامیل نزدیک حسود زندگی و رفاه شما زن و مرد را ببیند ناخود آگاه حس حسادت، آنها را وادار به اقدام علیه شما میکند.
از مجموع این مطالب چنین نتیجه می گیریم که مهمترین وظیفه برای زن و مرد در زندگی مشترک آن است که به نیازمندی های روحی و جسمی یکدیگر توجه داشته باشند و نگذارند هیچ کدام از عوامل خارجی در زندگی آنان موثر واقع شوند .در این جا گذشت و فداکاری و شهامت لازم است تا زوجین بتوانند از حریم زندگی خود دفاع کنند.
3) باید به این مطلب توجه داشته باشیم که قبل از ازدواج آزاد بودید به هر کجا می خواستید می رفتید و با هر کسی که مایل بودید معاشرت میکردید ،ولی حالا آزاد نیستید.
همسرتان ساعت هاست که خانه را برای ورود شما آماده کرده و انتظار شما را میکشد ، لذا نباید به تنهایی مشغول به تفریح شوید.
اگر لازم است که برای انجام کاری دیر به خانه بیاید از قبل دلیلش را به همسرتان بگویید ،چون انتظار مجهول روح را خسته میکند و اگر تکرار شود یک حالت یاس در زندگی زناشویی به وجود می آورد.
4) همچنان زن باید بداند که نباید بدون اطلاع شوهرش مدت زیادی از خانه بیرون باشد .
منظور از این کلمه این نیست که زن وقتی شوهرش در خانه نیست حتی برای انجام دادن کار ضروری بدون اطلاع شوهرش از خانه بیرون نرود.
نه !این اجازه را شوهر یه طور کلی در اثر تبعیت از زندگی پیشاپیش به وی داده است .ولی اگر به خانه فامیلی دعوت شود از قبل جریان را به شوهرش بگوید اگر اجازه داد برود و گرنه ،عذر بخواهد.
5) اگر برخوردی میان دو فامیل رخ بدهد ،مرد و زن نباید خود را داخل معرکه کنند
و از یک طرف دعوا حمایت نمایند .حتی آن برخورد نباید تاثیری در رفتار زن و شوهر به جای بگذارد.
با رعایت این موارد بیش از پیش در نظر همسرتان دوست داشتنی شوید!
6) زن نباید پس از به دنیا آمدن بچه ،همه محبت خود را معطوف او بکند و شوهر را فراموش نمایند ،
بلکه باید به شوهر بفهماند که این فرزند را بدین جهت دوست دارد که پاره جگر شوهرش است و در غیاب او خاطرات شوهرش را برایش زنده میکند ،چون در غیر این صورت به مرد لطمه وارد میشود و به دنبال پیدا کردن محبت دیگری میرود که نتیجه این کار بسیار روشن و رنج آور است.
7) از همه مهمتر این که نسبت به هم وفادار باشید
چون این صفت وفاداری بزرگترین تکیه گاه زن و مرد در زندگی مشترکشان است .هر کدام از آنها با احساس این وفاداری مطمئن میشوند که تنها نیستند .
در همه حال یار و مونس و غمخوار و دلسوزی دارند که در سلامتی و بیماری و خوشی ها و بدبختی ها و به خصوص در دوران پیری تنها نیستند.
8)گذشت زمان ازدواج را در نظر شما یک امر عادی جلوه ندهد و نسبت به هم سرد نشوید
بلکه سعی کنید همان اشتیاق و علاقه ای را که در اول ازدواج نسبت به هم داشتید، حفظ کنید ،چون اگر غیر از این باشد خانه کم کم در نظر شما زندان میشود و هر کدام سعی میکنند از این زندان نجات یابند ،ممکن است بعضی از زنان و شوهران جوان بگویند این کار چگونه امکان دارد؟
در پاسخ آنان میگوییم شما میتوانید با زنده نگه داشتن خاطرات روزهای ازدواج آن اشتیاق و علاقه را در خود حفظ کنید . هر سال روز ازدواج خود را جشن ساده بگیرید البته در حضور فامیل و یا اعضای خانواده .بدین وسیله خاطرات خود را زنده نگه می دارید.
9) شما باید بدانید که همسرتان در مقابل دیگران چه نوع رفتاری را نسبت به خودش دوست دارد.
پس از آگاهی همان کار را بکنید،زیرا اگر غیر از این رفتار را انجام دهید، در روحیه همسرتان تاثیر سوء میگذارید. تکرار این آثار سوء نیز نتیجه اش معلوم است ،فاصله عمیقی میان شما و همسرتان ایجاد میکند.
10) شما باید بدانید که همسرتان بیش از هر چیز کدام اخلاق و رفتار شما را در خانه دوست دارد.
با آگاهی از آن ،همان رفتار را از خود نشان دهید چون در غیر این صورت همسرتان از لحاظ روحی از شما فاصله میگیرد و این فاصله به تدریج بیشتر میشود تا به جدایی منجر گردد.
