به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری میزان به نقل از روزنامه هندو، نمایندگان حقوقی پناهجویان روهینگیا که اکنون در هند به سر می برند تقاضایی به دادگاه عالی این کشور ارائه کرده بودند تا آنها نیز بتوانند همان خدماتی را دریافت کنند که پناهجویان تامیل به هنگام فرار از خشونت های سریلانکا در دو دهه آخر قرن گذشته در هند از آنها برخوردار بودند.
اما دولت هند به دادگاه عالی این کشور اعلام کرد که مقایسه مهاجران سریلانکایی و مسلمانان روهینگیا اشتباه است. دولت می گوید مهاجران تامیل سریلانکا که از جنگ های داخلی این کشور در سال های 1980 فرار کردند، شرایط متفاوتی با مسلمانان روهینگیا که از خشونت های میانمار فرار کرده اند داشتند.
مقام های هندی در پاسخ به این یک مقایسه مطرح شده توسط روهینگیا در دادگاه عالی مبنی بر امکانات فراهم شده برای مهاجران تامیل سریلانکا و وضعیت مسلمانان روهینگیا در هندتاکید کردند که هیچ شباهتی میان مسلمانان روهینگیا و مهاجران سریلانکا وجود ندارد زیرا دهلی نو بر اساس دو توافقنامه امضا شده با سریلانکا در سال 1964 و 1979 به مهاجران تامیل کمک کرده بود.
آنها یادآورشدندکه هند در سال های 1981-82 موافقت کرد که 600 هزار سریلانکایی به همراه فرزندان آنها را به عنوان شهروندان این کشور بپذیرد.
دولت دهلی نو همچنین اتهام های استفاده از گاز فلفل و نارنجک های گیج کننده علیه مسلمانان روهینگیا در مرزها را که در این پرونده مطرح شده بود رد کرده و اعلام کرد دادگاه عالی نمی تواند دولت هند را مجبور به پذیرش خارجی ها در خاک خود کند.
بر اساس آمار رسمی دولت دهلی نو ، حدود 36 هزار مهاجر روهینگیا در مناطق مختلف هند زندگی می کنند.
دولت دهلی نو اعلام کرده است حضور مسلمانان روهینگیا در هند به شدت امنیت ملی این کشور را به خطر می اندازد و قصد دارد آنها را اخراج کند.
مقام های دولتی هند همچنین از افراطی شدن مهاجران روهینگیا و ارتباط آنها با گروه های تروریستی و سازمان های جاسوسی مانند سازمان جاسوسی پاکستان ابراز نگرانی کرده اند.
اما مقام های امنیتی هند اعلام کرده اند تاکنون هیچ ارتباطی میان مسلمانان روهینگیا حاضر در هند و گروه های تروریستی یافت نشده است.
بیش از 650 هزار نفر از مسلمانان روهینگیا از روز 25 اوت (سوم شهریور) به علت حملات شدید نیروهای ارتش و گروه‌های بودائی افراط گرای میانمار و قتل و کشتار و سوزاندن خانه‌هایشان، وادار به ترک خانه و کاشانه خود در ایالت فقیرنشین راخین و رفتن به سوی مرزهای بنگلادش شدند.
تاکنون 'آنگ سان سوچیگ' رهبر معنوی میانمار و برنده جایزه صلح نوبل و فرماندهان ارتش این کشور از افزودن نام اقلیت روهینگیایی به 135 گروه نژادی این کشور خودداری کرده و می‌گوید مسلمانان روهینگیا به‌صورت غیرقانونی از بنگلادش به میانمار مهاجرت کرده‌اند. اما این ادعا توسط روهینگیایی ها رد شده است. آنها می‌گویند سابقه حضورشان در میانمار، دستکم به چند سده اخیر می‌رسد.
بنگلادش و میانمار در تاریخ 25 ماه نوامبر یک توافق نامه برای بازگشت پناهجویان روهینگیا به خانه های خود در راخین امضا کردند.
بر اساس این توافق روند بازگشت مسلمانان روهینگیا به تدریج انجام خواهد شد درحالی که دو کشور باید امنیت، سلامت و کرامت آنها را تامین کنند.
اما دولت بنگلادش اعلام کرده است طرح بازگشت پناهجویان روهینگیا به میانمار که قرار بود از ماه گذشته آغاز شود به تاخیر افتاده است.
مسلمانان روهینگیا خواهان بازگرداندن دارایی های روهینگیا و مجازات عاملان قتل عام خانواده های خود از سوی دولت میانمار هستند.
دور جدید خشونت ها در میانمار پس از حمله شبه نظامیان میانماری موسوم به ارتش رستگاری ارکنان روهینگیا(ARSA) به چندین ایستگاه پلیس در ایالت راخین آغاز شد. ارتش و گروه های بودایی با حمله به مسلمانان روهینگیا اقدام به کشتار، تجاوز و آتش زدن روستاهای روهینگیایی کردند.
به گفته سازمان پزشکان بدون مرز، در جریان این حملات بیش از 6 هزار 500 مسلمان روهینگیایی کشته شده اند.
