هرساله با نزدیک شدن به پایان سال بنا به آداب و سنن ایرانیان، فروش ماهی قرمز نیز آغاز می شود. اما متاسفانه به دلیل قیمت ارزان آن، اغلب توجه لازم به آن نمی شود و بیش از چند ماه عمر نمی کند، لذا لازم است برای فراهم آوردن شرایط مناسب زندگی آن ها، مواردی را برای طول عمر این مهمان های کوچک خانه هایمان رعایت کنیم.
به گزارش ، جام جم نوشت:دکتر نسترن شهبازیان، رئیس گروه بهداشت و بیماری های ماهیان دریایی و آبزیان زینتی دامپزشکی بیان کرد: اولین و مهم ترین موضوع در نگهداری از ماهی قرمز محل زندگی و سطح آب مصرفی اوست. سطح آب در مقایسه با حجم آب اهمیت بیشتری دارد از طرفی ظرف نگهداری ماهی باید دهانه گشادی داشته باشد چرا که اگر تَنگ باشد تبادل اکسیژن با محیط کاهش یافته و مسلما ماهی دچار مشکل می شود بنابراین در انتخاب تُنگ ماهی دقت داشته باشید.
وی در ادامه افزود: به ازای هر ماهی باید دو و نیم لیتر آب برایش در نظر گرفت، از نظر دمایی نیز بهترین دما 25 درجه سانتی گراد است. دقت داشته باشید تُنگ ماهی را در کنار وسایل گرمایشی و سرمایشی نگذارید، معمولا ظرف ماهی را در مکانی قرار می دهند که دارای دمای ثابت بوده و همچنین در معرض نور مستقیم خورشید نباشد.
شهبازیان متذکر شد: از نظر تغذیه ای ماهی های قرمز، ماهی هایی هستند که غذایشان را کربوهیدرات ها تشکیل داده است بنابراین غذایی را برای این گونه ها در نظر بگیرید که دارای کربوهیدرات فراوان باشد. بهترین غذا برای ماهی های قرمز، خوراکی های کارخانه ای هستند که مخصوص کپور ماهی ها تهیه می شود. البته استفاده از نان هم بسیار رایج است که توصیه می شود به صورت مداوم از آن برای غذا دهی استفاده نشود چرا که بدن ماهی به ویتامین های دیگر هم نیاز دارد.
به گفته رئیس گروه بیماری های آبزیان زینتی دامپزشکی 2 وعده در روز برای غذا دهی این دسته از ماهی ها کفایت می کند.
وی تعویض آب تُنگ را موضوع مهمی دانست و گفت: تعویض آب تُنگ ماهی بستگی به کِدری، رنگ و بوی آب دارد. افراد دقت داشته باشند از آبی استفاده کنند که فاقد کلر باشد. همچنین تعویض سریع آب ماهی باعث ایجاد استرس درون ماهی می شود.
شهبازیان هشدار داد: افرادی که بر این باورند نگهداری ماهی در یخچال ایده خوبی برای زنده نگه داشتن حیوان است به شدت در اشتباه هستند. هنگامی که ماهی را در یخچال می‌گذارید دمای آب کاهش پیدا کرده و همین اقدام باعث محدود شدن فعالیت های معمول ماهی میگردد و به عبارتی نیاز ماهی به انرژی و غذا به صفر می‌رسد لذا تاکید می شود خانواده ها به هیچ عنوان این کار را انجام ندهند زیرا ماهی با این کار بهبود پیدا نکرده بلکه تنها به حالت سکون در می آید. ناگفته نماند این شوک حرارتی نیز بی شک باعث نابودی ماهی می شود.
رئیس گروه بیماری های آبزیان زینتی دامپزشکی اظهار داشت: پاشیدن نمک روی ماهی بی حال موضوع رایج دیگری است که برخی از افراد برای زنده نگه داشتن ماهی قرمزشان انجام می دهند. نمک به عنوان یک ماده ضدعفونی کننده، ضدباکتری، ضدقارچ، ضد انگل و ضد استرس برای ماهی ها استفاده می شود. نکته حائز اهمیت دلیل بی حالی ماهی ست، به عنوان مثال اگر دلیل بی حالی وجود باکتری در خون ماهی باشد نمک پاشیدن باعث بهبود حال ماهی بیمار نمی شود، اما می توان هفته ای یکبار ماهی را در آب نمک ضدعفونی کرد تا از ابتلا به بسیاری از بیماری در امان باشد.
وی خاطرنشان کرد: آبزیان در مقایسه با جانوران دیگر خطرات بسیار کمتری برای انسان دارد بدین معنا که بیماری های مشترک بین این دسته از ماهی ها با انسان اندک است با این حال توصیه می شود از تماس زیاد با ماهی خودداری کرده مخصوصا تماس مستقیم کودکان با ماهی یکی از دلایل مرگ سریع ماهی های قرمز است.
به گفته شهبازیان، برای جا به جایی و تعویض ماهی ها از تماس مستقیم دست با ماهی خودداری کرده و می توان با یک ملاقه یا توری این اقدام را انجام داد. ماهی قرمز به طور متوسط دارای طول عمری معادل 6تا 7سال است که حتی در صورت شرایط مناسب نگهداری تا 20 سال نیز احتمال زنده ماندن آن وجود دارد.
