وقتی صالحی‌امیری در آغاز راه خود در وزارت ارشاد فردی باسابقه چون محمدمهدی حیدریان را به سمت مشاور خود تعیین کرد، می‌شد برکناری حجت‌الله ایوبی از سمت ریاست سازمان سینمایی را انتظار کشید، اما وزیر جدید ارشاد منتظر ماند تا او و تیمش جشنواره فیلم فجر را به سرانجام برسانند. جنجال‌ها و اعتراضات بی‌سابقه به داوری جشنواره فجر باعث شد وزیر باز هم قدری دست نگه دارد تا شائبه ارتباط برکناری ایوبی با برگزاری ضعیف جشنواره فجر القا نشود.
روز گذشته پس از کش و قوس‌های فراوان درباره اجتناب از استعفا دادن ایوبی بالاخره وزیر ارشاد حکم رئیس جدید سازمان سینمایی را صادر کرد تا عملاً مردی که به طور اشتباه و به واسطه علی جنتی از عرصه سیاست به فرهنگ راه پیدا کرده بود، برکنار شود و سکان امور سینمایی به فردی واگذار شود که سابقه سینمایی از ابتدای شکل‌گیری انقلاب اسلامی دارد و این حوزه را به‌طور طبیعی می‌شناسد.
ایوبی در شرایطی از سمت خود برکنار شد که وزیر ارشاد قصد داشت او خود از این مسئولیت کناره‌گیری کند ولی ایوبی به هیچ‌وجه قصد استعفا نداشت. او پیش از این در آخرین حضورش در برنامه سینمایی هفت در پاسخ به انتقاد بهروز افخمی مجری برنامه و پیشنهاد او به کناره‌گیری ایوبی از سمتش برای احترام به هنرمندان بابت برگزاری جشنواره ضعیف فجر، گفته بود: «عذرم را بخواهند می‌روم، اما استعفا نمی‌دهم.»
اصرار ایوبی بر حضورش در این سازمان و مقاومت او در برابر برکناری، نشان‌دهنده رضایت ایوبی از عملکرد خودش در این دوره و دفاع از این عملکرد در برابر مدیران بالادستی وزارت ارشاد بود. این رضایت از خود در نامه تبریکش به حیدریان قابل مشاهده است: «جناب آقای محمدمهدی حیدریان انتصاب شما را به سمت معاون وزیر و رئیس سازمان سینمایی تبریک می‌گویم. امیدوارم با درایت و تدبیرتان جوانه‌های امید نورسته در عرصه سینما روز به روز شکوفا و شکوفاتر شود.» اما واقعیت چیز دیگری است. رئیس سابق سازمان سینمایی بیش از اینکه در حوزه سیاستگذاری برای سینمای ایران توفیق داشته باشد، نقش یک مدیر روابط عمومی خوب را بازی می‌کرد. او از هر فرصتی استفاده می‌کرد تا با حضور در مراسم مختلف به سخنوری بپردازد و هر بار با استعمال کلمات و جملات پرطمطراق از شرایط رو به بهبود سینما گزارش بدهد، اما در عرصه عمل اتفاقات خوبی برای سینما رقم نمی‌خورد. ایوبی با اینکه به عنوان یک فارغ‌التحصیل دانشگاه امام صادق شناخته می‌شد و به‌طور طبیعی انتظار می‌رفت با مغز گفتمان انقلاب اسلامی آشنا بوده و در پی ترویج سینمای به قول خودش امید باشد، اما به دلیل درک ناقصی که از حوزه سینما و اهمیت آن داشت و نیز تأثیر از گفتمان سینمای فرانسه به دلیل حضور چندساله به عنوان رایزن فرهنگی در این کشور که سمتی بیشتر با جنبه سیاسی بود، نتوانست کشتی سینمای ایران را به مسیر درستی هدایت کند و به شکلی باری به هر جهت و البته با راهبردی اشتباه سینمای ایران را نزدیک به چهار سال سکانداری کرد. در رزومه کاری او پیش از نشستن بر کرسی سازمان سینمایی به انبوهی از سمت‌های سیاسی بی‌ربط با مقوله فرهنگ برمی‌خوریم.
وزیر ارشاد روز گذشته در جمع خبرنگاران درباره دلایل برکناری ایوبی اینگونه اظهارنظر کرد: «مبنای عمل ما در وزارتخانه خلاقیت، نوآوری و به کارگیری تجربه‌ها در حوزه‌های مختلف است. ایوبی هم از مدیران باتجربه و باسابقه‌ای است که از این پس با بنده همکاری می‌کند.»
از ترکیب واژگان به کار رفته از سوی وزیر اینگونه برداشت می‌شود که او ایوبی را فاقد ویژگی نوآوری و خلاقیت تشخیص داده است.
برکناری ایوبی در این فرصت باقیمانده احتمال ایجاد تغییرات در برخی از ساختارهای به وجود آمده در دوران مدیریت او همچون گروه دولتی هنر و تجربه، جشنواره جهانی فیلم فجر، انجمن سینمای جوان و سازمان گسترش سینمای تجربی را قوت بخشیده است. حیدریان باید به زودی تکلیف خود را با پست‌های مدیریتی سازمان مشخص کند و ریل سینمای ایران را در عمل و نه صرفاً شعار به سمت مضامین امیدبخش و الهام‌بخش سوق دهد.
* جوان
