زمان مناسب برای سوراخ کردن گوش نوزادان

بهترین زمان سوراخ کردن گوش نوزاد

سوراخ کردن گوش در کودکانی که موهای کم پشتی دارند یک نشانه دختری است و والدین می پندارند در سنین پایین این عمل راحت تر است.عده ای هم معتقدند بعد از چند ماهی و در حدود یک سالگی بهترین زمان برای انجام این کار است زیرا کودک می تواند درد را ابراز کند.اما آیا تا به حال فکر کرده اید که از نظر روان شناسی و طبق نظر متخصصین چه زمانی بهتر است؟سوراخ کردن گوش در نوزادی و یا کودکی کار صحیحی نیست.برای دانستن بهترین زمان برای سوراخ کردن گوش نوزادان با دلگرم همراه باشید.

سوراخ کردن گوش نوازد از دید روانشناسان

1. اولا" کودک دلبند شما چیزی از گوشواره نمی داند فقط متوجه درد و اذیتی که به او می رسد می شود و فکر می کند والدین اورا اذیت و تنبیه می کنند .
2. ثانیا" اگر به دلیل کوچکی نمی تواند ابراز درد بکند به معنای نداشتن نداشتن درد نیست .بهتر است تا زمانی که کودک علت این درد کشیدن و سوراخ کردن گوش را متوجه بشود و آن را به جان و دل بخرد و از شما بخواهد که گوش هایش را سوراخ کنید و به درکی رسیده است که به گوشهایش تا بهبودی کامل دست نمی زند این کار را به تعویق بیاندازید .

اصولا از لحاظ سیر رشد,رشد لاله گوش حداکثر تا 9 سالگی تمام می شود، یعنی بعد از این سن اندازه لاله گوش تغییر نمی کند. به همین دلیل بهتر است بعد از 6 سالگی کار سوراخ کردن گوش انجام شود، ولی اگر خانواده های اصرار دارند تا زودتر این کار را انجام دهند، ضرر چندانی برای کودک ندارد.

برخی از والدین معتقدند که هر چه سریع تر بعد از تولد بهتر است گوش های کودک را سوراخ کنند چرا که نوزاد کمتر درد می کشد و اذیت می شود .از طرفی چون نمی تواند دست به گوشهایش بزند روند بهبودی سریع تر است. روانشناسان کودک در این زمینه اعلام کردند که سوراخ کردن گوش نوزادان صحیح نیست. زیرا نوزاد هیچ تصوری از گوشواره ندارد و تصور می کند دردی که می کشد به دلیل تنبیه یا آزار اوست.از اینرو روانشناسان توصیه می کنند بهتر است تا زمانی که کودک علت این درد کشیدن و سوراخ کردن گوش را متوجه بشود و از شما بخواهد که گوش هایش را سوراخ کنید و به درکی رسیده است که به گوشهایش تا بهبودی کامل دست نمی زند به تعویق بیاندازید.

سوراخ کردن گوش و ابتلا به عفونت در نوزادان

مجله آمریکایی مراقبت بالینی از پوست طی یک مطالعه ای که انجام داده بیان کرد که 20 درصد سوراخهایی که در بدن ایجاد می شود مثل سوراخ گوش می تواند عامل سرایت عفونت باشد . حفره های اضافی که در پوست ایجاد می شود می توانند آلودگی را از طریق پوست به داخل بدن منتقل کنند یا حتی به افراد دیگر سرایت دهند.این مجله در توصیه ای به والدین نوشت : سوراخ کردن گوش نوزادان حداقل تا 6 ماهگی ایده مناسبی نیست چرا که سیستم ایمنی بدن نوزاد تا این زمان هنوز به صورت کامل مجهز نشده و احتمال اینکه نتواند با عفونت احتمالی سوراخ کردن گوش مبارزه نکند را دارد.

توصیه برای پیشگیری از عفونت

آکادمی بیماریهای کودکان آمریکا برای پیشگیری از عفونت و سایر عوارض پس از سوراخکردن گوش، توصیههای جالبی برای همه والدین دارد. این توصیهها در تمامی کشورهای دنیا مورد توجه والدین قرار گرفته و اگر به طور دقیق آنها را رعایت کنید، میتوانید مطمئن باشید که پس از سوراخکردن گوش فرزندتان مشکلی برای او پیش نخواهد آمد.کودکتان را برای سوراخکردن گوش، نزد پزشک، پرستار یا تکنسین ماهر در این کار ببرید. لذا سوراخکردن گوش در خانه با نخ و سوزن و به وسیله مادربزرگ و یا یکی از اطرافیان کودک کاملا غیربهداشتی است.

گوش پیش از سوراخ کردن باید با الکل یا محلولهای مشابه کاملا ضدعفونی شود. اگر شما کودکتان را به یکی از مراکز بهداشتی برای سوراخکردن گوش ببرید، کارکنان این مراکز، مواد ضدعفونی کننده را با غلظت مناسب، پیش از سوراخکردن گوش کودک مورد استفاده قرار می دهند.بهتر است ابتدا از گوشواره طلای ساده استفاده کنید تا از احتمال بروز واکنش حساسیتی کاسته شود. این گوشوارههای طلای ساده، اغلب میخی شکل هستند و میتوانید آنها را از طلافروشیها تهیه کنید. بنابراین انواع گوشوارههای میخی و نگیندار، که در محل سوراخکردن گوش فروخته میشوند و اغلب از فلزات بدل ساخته شدهاند، برای استفاده بلافاصله پس از سوراخ کردن گوش کودک مناسب نیستند.

عوارض سوراخ کردن گوش

با وجودی که گوش یکی از رایج‌ترین نواحی بدن برای نصب آویزهاست؛ اما سوراخ کردن گوش نیز ممکن است عوارضی را به همراه داشته باشد، از جمله این عوارض می توانیم به عفونت ها، حساسیت به فلزهای مختلف گوشواره ها، تشکیل یک بافت برجسته در ناحیه نرمه گوش و نیز پارگی گوش در اثر ضربه اشاره کنیم.

ایجاد چند سوراخ روی گوش شایع است؛ اما سوراخ کردن لاله گو ش (قسمت غضروفی بالای گوش) خطرناک است زیرا این منطقه غضروفی است و رگ خونی ندارد، در نتیجه التهابی که اطراف سوراخ ایجاد شده دیرتر بهبود پیدا میکند و احتمال ایجاد عفونت و تاول معمولا در ماههای اول بعد از سوراخ کردن به خصوص در ماه های گرم سال زیاد است. علامت ایجاد این عفونت در قسمت لاله گوش، تورم دردناک، گرمی و قرمزی است که معمولا نرمه گوش را درگیر نمیکند.

چند نکته مهم درباره گوشواره ها

قبل از اقدام به سوراخ کردن گوش کودکتان با پزشک خود مشورت کنید تا از نظر سلامت عمومی بدن مشکلی وجود نداشته باشد. در ضمن از پزشک خود در مورد مراکز مجاز و مطمئن برای این کار راهنمایی بخواهید.بعد از سوراخ کردن گوش، احتمال عفونتهای سطحی نرمه گوش وجود دارد که این عفونتها معمولا به خوبی به درمان موضعی پاسخ میدهند. بنابراین محل سوراخ شده را با یک حوله گرم و مرطوب کمپرس کرده و در صورت نیاز از یک پماد آنتیبیوتیک استفاده کنید.

از گوشواره های سنگین به مدت طولانی استفاده نکنید، زیرا این گوشواره ها ممکن است سوراخ گوش کود ک را گشاد وحتی پاره کرده و نرمه گوشه را به 2 قسمت تقسیم کنند.اگر پشت (گل میخ) گوشواره شما بلند است یا گوشواره شما قسمت نو کتیزی دارد که در هنگام خواب شما را اذیت می کند، باید گوشواره خود را هنگام خواب خارج کنید زیرا این نواحی نو کتیز ممکن است زخم های فشاری یا آزردگیهای پوست قسمت پشتی لاله گوش را ایجاد کنند.

اگر کودک کم سن و سال شما گوشواره دارد مراقب باشید که قفل گوشواره اش محکم باشد و کودک نتواند خودش آن را باز و بسته کند زیرا در این صورت ممکن است کودک گوشواره اش را از گوش خارج کرده، آنرا به دهان ببرد و ببلعد که خطر خفگی وجود دارد.هنگام انجام ورزشهای پربرخورد بهتر است گوشواره ها از گوش خارج شوند، زیرا احتمال پارگی گوش در اثر کشیده شدن و ضربه خوردن وجود دارد.یکی از عوارض شایع استفاده از گوشواره ها حساسیت پوستی به فلزهایی است که گوشوار ه از آن ساخته شده است. این حساسیت ها به صورت خارش، قرمزی و التهاب دیده میشود.

معمولا افراد به گوشواره هایی از جنس نیکل حساسیت دارند؛ اما حساسیت به طلا یا نقره نیز گزارش شده است.برای برطرف شدن حساسیت بهتر است گوشواره خود را عوض کنید و اگر مشکل برطرف نشد شاید لازم باشد مدتی گوشواره را از گوش خود خارج کنید.پاره شدن نرمه گوش سوراخ شده در اثر ضربه یکی از عوارض شایع است. ممکن است در اثر تصادف رانندگی، افتادن، نزاع، ورزشهای پربرخورد یا کشیده شدن یک گوشواره به صورت تصادفی، نرمه گوش پاره شود. اگر چنین اتفاقی افتاد ظرف حداکثر 24 ساعت به پزشک مراجعه کنید، پزشک این ناحیه را بخیه میزند و محل پاره شده معمولا در مدت 3 ماه ترمیم می شود. بعد از این زمان میتوان نرمه گوش را مجددا سوراخ کرد.

خواهشمندیم اگر سوال یا نکته‌ای برای مطلب بهترین زمان سوراخ کردن گوش نوزاد

در ذهن شما باقی مانده است، آن‌را در قسمت نظرات با ما و سایر کاربران به اشتراک بگذارید.

---------------------------------------------------------------------------------------

مجله اینترنتی دلگرم

مرجان امینی