روز گذشته ژاپن از آغاز ساخت ابررایانه Cray XC50 برای انجام تحقیقات پیرامون همجوشی هسته ای خبر داد که قرار است از امسال به مرحله تولید انبوه برسد. البته Cray XC50 تا قدرتمندترین ابررایانه دنیا فاصله زیادی دارد با این حال قرار است که در زمینه تحقیقات پیرامون همجوشی هسته ای بی رقیب باشد.
موسسه ملی کوانتوم و علوم رادیولوژی ژاپن نخستین نسخه از این کامپیوتر را دریافت خواهد کرد، ضمن آنکه اعلام شده این سیستم قرار است در موسسه همجوشی Rokkasho نیز نصب گردد که در واقع یکی از مراکز تحقیقات هسته ای این مرکز به شمار می رود.
طبق برنامه ریزی ها از این کامپیوتر برای تجربیات علمی پیرامون همجوشی هسته ای استفاده می گردد. براساس مقامات ژاپن این کامپیوتر همچنین نقشی در پیشبرد ITER دارد؛ نوعی پروژه بین مللی همجوشی هسته ای که توسط اتحادیه اروپا رهبری می شود و تا به الان نصف آن تکمیل شده است. اضافه کنیم که بعد از تکمیل شدن این پروژه بیش از هزار دانشمند از ژاپن و دیگر کشورهای دنیا قادر خواهند بود که از این سیستم (عموما در زمینه فیزیک پلاسما و محاسبات مربوط به انرژی آزاد شده از همجوشی هسته ای) استفاده نمایند.
اما ژاپن به مناسبت این دستاورد خود سیستم قدیمی تر خود موسوم به Helios را که پیشتر جایگاه پانزدهم در میان قوی ترین ابررایانه های دنیا را در اختیار داشته کنار گذاشت.
در حال حاضر سوئیس سومین ابررایانه قدرتمند دنیا را در اختیار دارد
البته باید اشاره کنیم که تازه ترین ابرکامپیوتر این کشور هنوز اسمی ندارد و حتی بهترین نسخه از ابررایانه های سری Cray XC50 هم به شمار نمی رود. در حال حاضر سوئیس سومین ابررایانه قدرتمند دنیا را در اختیار دارد که بر پایه سیستم Cray XC50 طراحی شده است.
در برهه کنونی اما تا دستیابی به انرژی همجوشی زمان زیادی باقیست چراکه نخستین راکتور پلاسمای دنیا تا سال 2035 به صورت عملیاتی در نمی آید و نیازمند سرمایه گذاری چند میلیارد دلاری خواهد بود. با این حال اما هواداران ساخت این سیستم امیدوارند که بعد از تکمیل فرایند ساختش می تواند نیاز دنیا به انرژی را دست کم برای مدت هزار سال تامین نماید و همزمان اثرات جانبی اش نیز به میزان چشمگیری کمتر از سوخت های فسیلی و تهدیدات رادیواکتیو خواهد بود.
ایالات متحده آمریکا نیز سرمایه گذاری های گسترده ای روی رقابت در این زمینه کرده و 258 میلیون دلار را تنها در سال قبل روی شرکت هایی نظیر Cray، AMD، اینتل و انویدیا سرمایه گذاری کرد تا ابرکامپیوترهایی با توانایی محاسبه یک میلیارد میلیارد محاسبه در ثانیه بسازند.
