اعمال شرط ضمن العقد مشعر بر تنصیف دارایی زوج با تعیین اجرت المثل ایام زندگی مشترک زوجه قابل جمع است وهریک دارای منبأ و منشاء علیحده می‌باشد.
تنصیف دارایی، شرطی است که به عنوان بند «الف» درعقد نامه‌های چاپی جمهوری اسلامی ایران آمده و درصورت امضای آن توسط زوجین، به عنوان شرط ضمن عقد محسوب می‌گردد، در حالیکه اجرت المثل، زوجه براساس تبصره الحاقی مصوب 85 به ماده 336 قانون مدنی و با تحقق شرایط مندرج در آن تعیین می‌گردد و ارتباطی به نحوه رفتار زوجه ندارد.
از نظر قابلیت جمع تنصیف دارایی با اجرت المثل، بین ماده واحده قانون اصلاح مقررات مربوط به طلاق و قانون حمایت خانواده 91 مغایرتی وجود ندارد.
شرط اعمال تنصیف دارایی زوج با توجه به بند «الف» مندرج در متن چاپی عقدنامه ها، این است که طلاق به درخواست زوجه نبوده و ناشی از تخلف مشارٌالی‌ها از وظایف زناشویی نباشد. بدیهی است عیوب جسمانی زوجه که می‌تواند ناشی از بیماری یا یک عارضه طبیعی و غیرارادی باشد، مانع اعمال شرط مزبور نیست.