به گزارش خبرنگاران جوان؛ پایگاه اینترنتی لوبلاگ در مقالهای تحت عنوان "سکوت ترامپ در برابر بمب هستهای عربستان سعودی" نوشت محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان جزو معدود کسانی است که رئیس جمهور آمریکا از او انتقاد نمی کند.
این پایگاه اینترنتی در این مقاله نوشت: گفته می شود تنها دو نفری که دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا از آنها انتقاد نمی کند ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه، و استورمی دانیلز، بازیگر فیلمهای مستهجن، هستند اما شما می توانید ولیعهد عربستان سعودی را نیز به این فهرست اضافه کنید.
در حالی که سفر بن سلمان به آمریکا به روزهای پایانی نزدیک می شود، دونالد ترامپ همچنان در برابر اظهارات وی در تلویزیون آمریکا دربارهطرحهای هستهای ریاض سکوت کرده است. بن سلمان در گفتگو با نورا اودانل از شبکه سی بی اس گفت: "بدون شک اگر ایران بمب هسته ای تولید کند، ما هم در اسرع وقت این کار را خواهیم کرد." تاکنون دولت ترامپ حتی یک کلمه در اعتراض به این سخنان بیان نکرده است.
به نظر می رسد شگفتیهای ادامهدار ریاست جمهوری ترامپ ساز و کارهای واکنشی بیشتر مقامات شورای امنیت ملی آمریکا را از کار انداخته است. کمتر کسی به اظهارات ولیعهد عربستان اعتراض کرده است که گفته بود اگر کشور همسایهاش تعهدات پیمانی خود را کنار بگذارد و به بمب هستهای دست یابد، عربستان نیز همین کار را خواهد کرد. اما شما میدانید که این اصلا عادی نیست.
در پیمان منع گسترش هسته ای که عربستان سعودی نیز آن را امضا کرده است، هیچ استثنایی وجود ندارد. در قوانین بین المللی هیچ گونه مجوزی برای دستیابی آزادانه به بمب هسته ای داده نشده است. سیاست مقابله با بمب هستهای در طلیعه عصر هسته ای آغاز شد. در سال 1946 کنگره آمریکا قانون انرژی اتمی را تصویب کرد که انتقال فناوری تسلیحات هسته ای را به هر طرف ثالثی، از جمله انگلیس، منع می کرد. به رغم اینکه انگلیس از شرکای کلیدی آمریکا در پروژه منهتن بود که به تولید نخستین تسلیحات هسته ای انجامید، زمانی که لندن اواخر دهه 1940 اعلام کرد قصد دارد بمب اتمی تولید کند، هری ترومن، رئیس جمهور وقت آمریکا از کمک به این کشور خودداری کرد.
ترامپ در دوره مبارزات انتخاباتی به اندرسون کوپر از شبکه سی ان ان گفت: "کشورهای دیگر دیر یا زود به تسلیحات هسته ای دست می یابند." او با نظر مساعد درباره دستیابی ژاپن و کره جنوبی به تسلیحات هسته ای خودشان سخن می گفت. بدتر از همه زمانی بود که کوپر پرسید آیا عربستان سعودی باید به تسلیحات هسته ای دست یابد، که ترامپ در پاسخ گفت :"عربستان سعودی قطعا."
عربستان سعودی فاقد توانایی صنعتی و فنی برای تولید بمب اتمی است. اما این کشور یک برنامه بزرگ تولید انرژی هسته ای دارد که اکنون شروع شده است و می تواند پایه های برنامه هسته ای تسلیحاتی آینده این کشور را تشکیل دهد. اگر درباره هدف این برنامه کوچکترین شک و تردیدی وجود داشت، لاف زنی بی پرده بن سلمان آن را از بین برد.
درباره پاکستان نیز اگر این کشور وسوسه شود و به سعودی ها بمب اتمی بفروشد همین حرف صادق است.
اما اگر آمریکا بی اعتنایی نشان دهد، چه؟ اگر رئیس جمهور آمریکا عملا چنین فروشی را تشویق کند، یا برنامه هسته ای سعودی را تایید کند، چه؟ آیا پیمان های بین المللی یا سرزنش تند جلو سعودی ها را خواهد گرفت؟ بعید است.
یک میلیاردر سعودی نباید اجازه یابد با این برداشت و تلقی اشتباه به کشورش بازگردد که آمریکا برنامه وی را برای گسترش هرچه بیشتر تسلیحات هسته ای در خاورمیانه تایید می کند.