به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، از زمانی که بشر فلز و آتش را کشف کرد و نیاز به دفاع از خود را یک اولویت مهم برای زنده ماندن دید؛ کار ساخت سلاحهای مختلف را شروع کرد و در ابتدا شمشیر و نیزه ساخت، اما با پیشرفت تکنولوژی این روند چهرهای جدید به خود گرفت.
این تغییر موجب شد تا سلاحهای اولیه جای خود را به سلاحهای پیشرفتهتر یعنی تفنگها بدهند، اما سرعت توسعه فناوری ساخت تفنگها چنان زیاد بود که در کمترین زمان انواع تفنگها از کمری تا مسلسلهای کوچک و بزرگ و تکتیراندازها ساخته و روانه میدانهای نبرد شدند.
پس از مدتی هم که بازار فروش تسلیحات به راه افتاد تمامی تولیدکنندگان تجهیزات نظامی ساخت نمونههای پیشرفتهتر تفنگها را در دستور کار قرار دادند و ایران هم که از این قائده مستثنی نبود کار ساخت تفنگها را در پیش گرفت و امروز توانسته بهترین سلاح ها را در این حوزه بسازد.
سنگینترین سلاح تکتیرانداز جهان در خدمت نیروهای مسلح ایران
اگر به گذشته تولید سلاح در ایران نگاه کنیم میبینیم که در زمان رژیم پهلوی، کشور ما هیچ دانشی برای ساخت سلاح در اختیار نداشت و کاملا به غرب وابسته بود، اما پس پیروزی انقلاب اسلامی شرایطی بر کشور حاکم شد که جوانان ایران زمین را وارد صحنه کرد تا توانایی خود را نشان دهند.
آنها در ابتدا، با روش مهندسی معکوس سلاحهای غربی، سلاح هایی را ساختند، اما با گذشت زمان دانش ساخت این سلاحها را با طراحی داخلی ادغام و سلاحهای کاملا ایرانی را به یگانها تحویل دادند؛ یک نمونه این سلاحها سنگینترین سلاح تکتیرانداز جهان است که با رونمایی در سال 1394 به خدمت نیروهای مسلح ایران درآمد.
این سلاح که "باهر" نام دارد با وزنی بالغ بر 62 کیلوگرم و برد 4 کیلومتری قادر به شلیک گلولههای 23 میلیمتری است که در سلاحهای ضدهوایی و تیربار جنگندهها استفاده میشود، اما نکتهای که باهر را در مقام مقایسه و حتی برتری با سایر تکتیراندازهای جهان قرار میدهد لوله این سلاح است؛ لوله باهر بلندتر از نمونههای مشابه و دارای تعداد خان بیشتری است و همین موضوع باعث میشود تا سرعت و دقت گلوله بالاتر برود.
باهر با طول بیش از 1.50 متر و نوع گلوله برای دو کاربری اساسی ساخته شده که یکی از آنها انهدام بالگردها و دیگری هدف قراردادن خودروهای حفاظت شده است، اما در کنار این کاربریها, این تکتیرانداز ایرانی میتواند سنگرهای تقویت شده، برجکهای دیده بانی، دیشهای دریافت اطلاعات و تقریبا هر آنچه که یک نیروی زمینی در اختیار دارد را منهدم کند و کابوسی برای دشمنان باشد.
شاهر و تکتاب دو تجربه دیگر ایران در ساخت سلاح تکتیرانداز سنگین
نیروهای متخصص جمهوری اسلامی که برای ساخت سلاح، سال هاست که عزم خود را جزم کرده اند در سال 1391 از یک سلاحهای تکتیرانداز ایرانی با نام "شاهر" رونمایی کردند و آن را در سال 1393 ساختند؛ شاهر را میتوان اولین تجربه ایران در ساخت تکتیرانداز سنگین دانست.
این سلاح در زمان خود با کالیبر 14.5 میلیمتری برای نابودی نفرات و تجهیزات دشمن آن هم در فاصله 4 کیلومتری ساخته و تحویل یگانهای زمینی شد؛ شاهر وزنی بالغ بر 22 کیلوگرم و طول بیش از 1.50 متر دارد، اما پس از آن هم سلاح دیگری با نام "تکتاب" در نیروهای مسلح ساخته شد.
ایران که به سلاح با کالیبر 14.5 قانع نبود با تلاش روزافزون توانست در کمتر از یک سال سلاح تکتاب را با کالیبر 20 میلیمتر بسازد و تحویل یگانهای پیاده دهد تا با برد بیش از 2 کیلومتری آن هر هدفی از جمله خودروهای زرهی، بالگردها، سنگرهای تقویت شده و البته نفرات دشمن را منهدم کند.
سلاح تکتیرانداز سنگین ایرانی با کاربری دوشپرتابها
"آرش" نام سلاح دیگر ایرانی با 20 میلی متر کالیبر است که در سال 1390 طراحی و در سال 1393 ساخته و به یگانها تحویل داده شد تا با آن بالگردهای متخاصم، اهداف زمینی، زرهی و سنگرها مورد هدف قرار بگیرند.
این سلاح تکتیرانداز که باید آن را توپ تکتیرانداز نامید با وزن 18 تا 20 کیلوگرم کمی از هم خانواده خود یعنی سلاح شاهر سبکتر است و خود را به رکورددار حوزه تکتیراندازی تبدیل کرده، اما این سلاح یک رقیب خارجی هم دارد که متعلق به آفریقای جنوبی است، اما آرش ایرانی آن را هم پشت سر گذاشته است.
این سلاح ایرانی برخلاف نمونه آفریقایی، به جای سیستم جاگذاری دستی فشنگ از سیستم نیمه اتوماتیک بهره میبرد، به نحوی که با شلیک یک گلوله؛ گلوله بعدی تغذیه میشود که این کار سرعت شلیک را بالا برده و از آنجایی که این سلاح برای منهدم کردن بالگردها ساخته شده، قادر است جایگزین خوبی برای سلاحهای دوش پرتاب باشد که ساخت آنها میلیونها تومان هزینه دارد.
سلاحی ایرانی که در دقت حریف میطلبد
اما این پایان کار ایران در تولید سلاح تکتیرانداز نبود و برای تقویت نیروهای پیاده به خصوص تکاوران؛ نیروهای مسلح سلاح دیگری را با نام "طاهر" ساخته و در رزمایش آذر ماه سال 96 از آن رونمایی کرد تا پازل قدرت ایران کاملتر از گذشته شود.
طاهر که سلاحی سبک محسوب میشود 4 کیلو و 400 گرم وزن و یک متر و 280 میلیمتر طول دارد و میتواند با گلولههای با کالیبر 7.62 میلیمتری هر هدفی را تا برد 1 هزار و 200 متر با دقت بالا منهدم کند.
جمهوری اسلامی ایران علاوه بر موارد فوق هنوز هم روی سلاحهای تکتیرانداز سبک؛ نیمه سنگین و سنگین کار میکند و طرحهایی را ارائه و همچون "حیدر" ساخته و برای ارتقای آنها نیز تلاش میکند؛ اما جوانان متخصص کشور فقط روی سلاحهای تکتیرانداز تمرکز نکردند و به سمت تولید مسلسلها و سلاحهای انفرادی حرکت کردند.
فاتح، کلید فتح نبرد توسط سربازان ایرانی
مدتی بود که نیروهای ایرانی به فکر ساخت سلاحی انفرادی بودند تا با شرایط ایران و همچنین نیازهای نیروهای مسلح سازگار باشد؛ از این رو سپاه پاسداران انقلاب اسلامی دست به کار شد و توانست در سال 93 نمونه اولیه سلاح فاتح را بسازد، اما پس از گذشت مدتی دوباره از این سلاح رونمایی شد و دلیل رونمایی دوباره این بود که در فاتح جدید ضریب سهولت و دقت در انجام عملیات افزایش پیدا کرده بود.
فاتح که توسط نیروهای تکاور سپاه پاسداران چون صابرین و تیپ 48 فتح استفاده میشود بردی بیش از 3 هزار و 500 متر دارد و از نظر وزنی نیز به خاطر مواد به کار رفته در ساخت بسیار سبکتر از نمونههای مشابه داخلی است که این باعث چابکی نیروی عمل کننده میشود؛ موضوعی که در میدان نبرد بسیار مهم است.
از طرف دیگر فاتح از فشنگهای 5.56 میلیمتری مخصوص بهره میبرد که فقط برای این سلاح ساخته شد و از ویژگی خاصی برخوردار است؛ این فشنگها تا رسیدن به هدف حالتی عادی و ثابت دارند، اما زمانی که به نزدیکی هدف میرسند متلاشی شده و مانند ترکش به بدن دشمن وارد میشوند و صدمات سنگینی را وارد میکنند.
خیبر ایرانی، قاتل دشمنان ایران زمین
نیاز نیروهای مسلح کشور به سلاحهای انفرادی سبک برای مقابله سریع با تهدیدات؛ نیروهای مسلح را به فکر فرو برد و همین موضوع باعث شد تا سلاح خیبر در سال 80 طراحی و یک سال بعد ساخته شود و توان نیروهای نظامی ایران را افزایش دهد.
خیبر که با فشار گاز باروت لود میشود، برای شلیک، سه وضعیت تک تیر، 3 تیر و رگبار را در اختیار تیرانداز قرار میدهد تا رزمنده به راحتی دشمن را از پای درآورد، البته نکته جالب درباره وضعیتهای خیبر این است که وقتی این سلاح در حالت رگبار قرار میگیرد به یک مسلسل کوچک تبدیل میشود.
خیبر ایرانی بردی در حدود 2 هزار و 500 متر دارد و با گلولههای 5.56 میلیمتری تغذیه میشود و با وجود ریل توان نصب انواع دوربینها را دارد؛ این سلاح تا امروز در حال ارتقا است و نمونههای از مدلهای جدید آن هم ساخته شده است.
درخشندهتر شدن اقتدار ایران با ساخت فجر 224
روند ساخت اسحلههای مدرن توسط دانشمندان نظامی جمهوری اسلامی ایران چنان سرعتی گرفته که باعث تعجب همگان به خصوص دشمنان شده، اما جوانان کشور بدون توجه به تعجب غربیها کار ساخت سلاحهای مورد نیاز کشور را ادامه دادند که نتیجه آن طراحی و ساخت فجر 224 بود.
فجر ایرانی به سلاح M4 شباهت زیادی دارد, اما با طراحی که جوانان کشور انجام دادند میتوان گفت این اسلحه از رقیب معروف خود پیشی گرفته و با وزنی بالغ بر 3 کیلوگرم توانسته نه فقط M4 بلکه تمامی تفنگهای همرده خود را پشت سر بگذارد و اولین سلاح سبک در این رده باشد.
این سلاح ایرانی هم مانند سایر تفنگها ساخت داخل با گلوله کالیبر 5.56 میلیمتری تغذیه میشود و مانند سایر تفنگها با دارا بودن ریل، توان نصب انواع دوربین، هدفگیر لیزری، چراغ قوه و سایر ملزومات مورد نیاز را دارد، اما با طولی بیشتر از 83 سانتیمتر توانسته سلاحی کاربردیتر باشد.
فجر 224 از نظر نشانهگیری با وجود این که به دو سایت هدف گیری عادی مجهز شده، اما از این نظر بسیار پیشرفتهتر از همردههای خود است و از سوی دیگر با مجهز شدن به دو پایه تثبیت کننده سلاح و نصب دوربین قادر است به یک سلاح تکتیرانداز در فاصله نزدیک تبدیل شود.
جمهوری اسلامی ایران نه فقط در حوزه ساخت سلاحهای تکتیرانداز و انفرادی، بلکه انواع تیربار و سلاح کمری ورود پیدا کرده که نشان از توان بالای متخصصان داخلی دارد، نکته قابل توجه این است که این توان نیاز به توجه بیش از پیش و سرمایه گذاری بیشتر دارد. صنعت دفاعی جمهوری اسلامی ایران امروز تنها صنعت 100 درصد تولید داخلی است که از آن حمایت می شود، حمایتی که رهبر معظم انقلاب اسلامی آن را لازمه پیشرفت در سال 97 دانستند، حمایتی که باید همراه با تعصب باشد.