به گزارش ایسنا، به رسم همیشگی دورهمی مهمانان آن، هدیه‌ای به موزه‌ی این برنامه هدیه دادند که در نهایت مبلغ حاصل از فروش این هدایا برای کمک به زلزله زدگان کرمانشاه هزینه می‌شود.
در آخرین قسمت این برنامه که شب گذشته جمعه 17 فروردین ماه برگزار شد، عادل فردوسی‌پور مهمان آن یک فرش دستبافت که یکی از مخاطبان برنامه 90 آن را بافته و پیشکش کرده بود، به موزه دورهمی هدیه داد.
پیش از این نیز، هر کدام از مهمانان این برنامه هدایایی به این موزه پیشکش کرده‌اند. اما فردوسی پور در سال 1397 که سال حمایت از کالای ایرانی است، با هدیه صنایع دستی و فرش دستبافت که می تواند باعث اشتغال‌زایی بسیاری شود، موجب ترویج فرهنگ کالای ایرانی برای هدیه دادن، شد.
کمپین " آری به تولید ملی " با شعار نوروز صنایع دستی عیدی می‌دهم نیز بار دیگر امسال برای حمایت از هنرمندان صنایع دستی به عنوان تولید کنندگان ملی راه اندازی شد.
فرش دستبافت نیز یکی از هنرهای مطرح سنتی ایران در جهان است و از آن برای پیشکشی به پادشاهان کشورهای دیگر استفاده می‌کردند. گفته می‌شود شاه طهماسب نیز به فنون بافت فرش بسیار علاقه داشته و خودش به جزئیات کار رنگرزی، طراحی و بافت آشنا بوده و نقشه چند فرش نیز طراحی کرده است. همچنین شاه عباس صفوی مثل جد خود شاه طهماسب در بافت فرش از مهارت کافی برخوردار بوده است.
صنعت فرش بافی در ایران فراز و فرودهای بسیاری داشته است. بعد از انقراض حکومت صفویان فرش‌های تجملی و گرانبها که به حمایت شاهی بستگی داشته، کاهش پیدا می‌کند اما با این حال شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد نادرشاه افشار و کریم خان زند نیز از صنعت فرش بافی حمایت کرده‌اند. با تاسیس سلسه قاجار صنعت فرش بافی یک بار دیگر شکوفا می‌شود.
طبق نوشته لرد کرزن فرش ایرانی در سال 1310 آن چنان شهرتی کسب کرده بود که کمتر بانویی از طبقات بالای انگلیس و آمریکا پیدا می‌شد که در آرزوی به دست آوردن چنین کالایی نباشد.
در دوران دو جنگ جهانی بار دیگر، بافت فرش در ایران افت می‌کند و ایران دو بار بازارهای خارجی خود را از دست می‌دهد. در سال 1327 هجری شمسی نیز صنعت فرش ایران یک بار دیگر وضع فلاکت باری به خود می گیرد.
اما با اصلاح مقررات ایجاد شده توسط دولت و مقاومت مصرف کنندگان داخلی برای استفاده نکردن از فرش‌های نامرغوب فرش ایران یک بار دیگر موجب احیا می‌شود. همچنین تقاضای خارجی برای خرید فرش ایران به ویژه در آمریکا سیر صعودی پیدا می‌کند.
با تاسیس موزه فرش در تهران در اواسط دهه‌ی 1350 توجه زیادی به احیا و جلب نظر عامه‌ی مردم به این جنبه از فعالیت‌های فرهنگی ایران به وجود می‌آید.
در سال 1394 نیز شهر تبریز به دلیل وجود کارگاه‌های فعال فرش بافی به عنوان شهر فرش در شورای جهانی صنایع دستی ثبت می‌شود. گرچه در حال حاضر بافندگان و تولید کنندگان فرش از وضعیت اقتصادی و فروش این صنعت احساس رضایت چندانی ندارند.
