قهرمانسازی قواعدی دارد. کسانی که می‌خواهند از آقای نجفی شهردار مستعفی تهران قهرمان بسازند به دو نکته توجه ندارند؛
اول آنکه شخصیت فرد مورد نظرشان ظرفیت قهرمانسازی داشته باشد و دوم آنکه قهرمان باید کاری کرده باشد کارستان؛ که هر دو مورد درباره آقای نجفی صدق نمی‌کند.
فرافکنی:
دنبال فرافکنی هستند تا بگویند نگذاشتند قهرمان ما کار کند و آنقدر فشار آوردند که مجبور به استعفا شد. درحالی‌که خود شهردار تنها دلیل استعفایش را بیماری و ضرورت درمان آن به عبارتی ناتوانی در اداره شهر تهران به‌دلیل بیماری دانست. اما عده‌ای در همین شورا گفتند آقای شهردار هنوز تنش گرم است و نمی‌داند چه می‌گوید. برای استعفایی که مبنایش بیماری بود و ناتوانی، فلسفه و ریشه تراشیدند. تا جایی که آقای نجفی هم دیروز در جلسه شورای شهر به خود آمد و دید استعفا به‌دلیل بیماری چندان سابقه خوشی ندارد. (چون یک‌بار هم قبلاً به همین دلیل از سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استعفا داده بود) پس حمله به صداوسیما و حمله به این و آن و گلایه از این و آن را بد ندانست.
این حرف‌ها را زد اما باز گفت: «مساله‌ای که موجب طرح این استعفا شد خارج از اراده من و مبتنی بر تقدیر الهی بود به شکلی که یک ماه قبل بر اساس اعلام پزشکان من مبتلا به بیماری‌ای شدم که هم مرحله درمان آن سخت است و هم پس از آن دوره‌ای طویل و طولانی را به همراه دارد. لذا استعفای خود را به شورای شهر تهران ارائه کردم.... بیماری‌ای که امروز به خاطر آن استعفا داده‌ام مساله‌ای‌است که ظرف یک ماه گذشته عارض شده و من از آن مطلع شده‌ام.»
مقاومت شورای شهر در مقابل استعفای آقای نجفی قابل درک است. چرا که شورای شهر باید آبروداری و تلاش کند که شهردار منتخبش حداقل یک سال بر مسند اداره شهر باشد نه اینکه در عرض هفت‌ماه استعفا دهد.
می‌خواهند بدون اینکه کاری کرده باشند قهرمانسازی کنند. آقای نجفی که تنها هفتماهونیم در پست شهرداری حضور داشته است ادعا می‌کند، کارهای او شهرداری را آماده پرواز و پرش کرده است. کدام کار؟ بماند.
انتخاب آقای نجفی از ابتدا اشتباه بود. کافی بود اعضای شورا به این درک صحیح می‌رسیدند که آقای نجفی چرا از ریاست سازمان گردشگری استعفا کرد. آن وقت می‌دیدند آیا وی برای شهری مانند تهران با همه مسائل و مشکلاتش توانایی، حوصله و وقت دارد یا نه؟
کار از این حرف‌ها گذشته است و آقای نجفی بر استعفا و دنبال کردن فرایند درمان مصّر است و شورای شهر تهران بی‌اعتنا به سلامت ایشان و سرنوشت مردم تهران با این استعفا مخالفت می‌کند. فرصت‌سوزی از این بهتر نمی‌شود.
کاش به جای این تصمیم سیاسی به فکر انتخاب شهرداری کارآمد، با انگیزه، خوش‌فکر و فعال بودند تا عقب‌ماندگی‌هایی که کلانشهر تهران طی هفتماهونیم گذشته پیدا کرده است، جبران شود.
منبع: صبح نو