به گزارش جام جم، طبق این گزارش انواع خاصی از داروها می‌توانند خاصیت خود را تا 40 سال حفظ کنند.
چرا داروها تاریخ انقضا دارند؟
تاریخ انقضا یک الزام قانونی است که از سال 1979 توسط اداره غذا و داروی آمریکا (FDA) اعمال شد و به معنای مدت زمانی است که تولید کننده دارو می‌تواند خواص و ایمنی کامل این دارو را تضمین کند. اما تحقیقات نشان می‌دهد 90 درصد بیش از صد نوع دارو، چه داروهای بدون نسخه و چه داروهای تجویزی، حتی تا 15 سال بعد از تاریخ انقضای خود نیز قابل استفاده هستند.
چه مدت پس از تاریخ انقضا می‌توان داروها را مصرف کرد؟
مطالعات پژوهشگران روی انواع مختلف دارو با ترکیبات فعال متفاوت که 28 تا 40 سال از تاریخ انقضای آنها می‌گذشت نشان داد بسیاری از ترکیبات فعال موجود در آنها دست‌کم تا 90 درصد خواص خود را حفظ می‌کنند. تنها داروهایی که پایین‌تر از این سطح قرار می‌گیرند آسپرین، فناستین (نوعی مسکن) و آمفتامین (مورد استفاده در بیش فعالی و حمله خواب) هستند. فرانسیس فلاهرتی، مدیر سابق اداره غذا و داروی آمریکا می‌گوید تاریخ انقضایی که توسط کارخانه‌های داروسازی مشخص می‌شود هیچ ارتباطی با مدت زمانی که دارو قابل استفاده است، ندارد.
وی می‌افزاید این تاریخ‌ها معمولا بیشتر از آن که اساس علمی داشته باشند نقش تجاری دارند. این که داروها ده سال در قفسه داروها باقی بمانند مسلما به نفع کارخانه‌های داروسازی نیست و آنها خواهان انقضای تاریخ مصرف داروها هستند.
استثناهای مهمی وجود دارند
تعداد کمی از داروها هستند که باید همیشه پس از انقضای تاریخ مصرف‌شان دور ریخته شوند. این داروها عبارتند از: انسولین، آنتی‌بیوتیک‌های مایع، نیتروگلیسیرین (گشادکننده عروق) و تتراسایکلین (نوعی ضد باکتری).
چگونه تصمیم درستی بگیریم؟
اگر می‌خواهید درمورد مصرف دارویی که تاریخ مصرف آن سپری شده است تصمیم بگیرید ابتدا باید ببینید قصد مصرف چه دارویی را دارید و به چه دلیلی آن را مصرف می‌کنید. اگر داروی مورد نظرتان از جمله موارد ذکر شده در بالاست یا زندگی شما به 100 درصد موثر بودن دارو وابسته است، دارویی که تاریخ انقضای آن گذشته است را دور بریزید. در غیر این صورت می‌توانید از داروهای تاریخ مصرف گذشته استفاده کنید. برای اطمینان بیشتر می‌توانید ابتدا با پزشک یا داروساز مشورت کنید.
