به گزارش ایسنا و به نقل از میرر، بارش شهابی سالانه 2018 موسوم به "لایرید" از هفته آینده شروع می‌شود.
این واقعه هر سال بین 16 تا 25 آوریل اتفاق می‌افتد و اگر شرایط مناسب باشد، تماشاگران آسمان می‌توانند شلیک تا 20 ستاره را در هر ساعت در سراسر آسمان ببینند.
"لایرید" همچنین به این صورت اتفاق می‌افتد که آب و هوا کمی گرم‌تر می‌شود. بنابراین شما لازم نیست که شرایطی شبیه به شرایط قطب شمال را برای تماشای این بارش شهابی تحمل کنید.
اگرچه این بارش در رده متوسط طبقه‌بندی می‌شود که هر ساله اتفاق می‌افتد. این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که زمین از میان گرد و غبار به جا مانده از ستاره دنباله‌دار "C/186 G1 تاچر"، که هر 415 سال یک بار به دور خورشید می‌چرخد، عبور می‌کند.
بارش شهابی"لایرید" هر ساله در اواخر ماه آوریل رخ می‌دهد. این بارش شهابی در سال 2018، از 16 آوریل تا 25 آوریل اجرا خواهد شد.
انتظار می‌رود که این بارش شهابی در شب 21 آوریل(شنبه 1 اردیبهشت) و بامداد روز 22 آوریل(یکشنبه 2 اردیبهشت) به اوج خود می‌رسد.
بهترین زمان برای دیدن این رویداد بین نیمه شب و طلوع صبح روز یکشنبه 2 اردیبهشت است، با این حال شما می‌توانید نمایش‌های خوبی را طی این چند روز ببینید.
مردم در نیم‌کره شمالی، به ویژه اروپا در بهترین مکان برای دیدن این نمایش نور هستند.
به طور معمول، بهترین روش دیدن بارش شهابی این است که مطمئن شوید که از آلودگی نوری دور هستید.
یکی از قدیمی‌ترین بارش‌های شهابی شناخته شده به نام "لایرید"، از روی صورت فلکی "لیرا"(Lyra) یا صورت فلکی شلیاق، دیگ‌پایه یا چنگ رومی نام‌گذاری شده است.
این واقعه زمانی اتفاق می‌افتد که زمین از یک منطقه از منظومه شمسی عبور کند که جای بسیاری از بازمانده‌های ستاره دنباله‌دار "C / 186 تاچر" است.
زمانی که تعدادی از این بازمانده‌ها با اتمسفر بالای زمین برخورد می‌کنند، تبخیر می‌شوند و به بارش شهابی رنگین تبدیل می‌شوند.
بارش شهابی یک رویداد آسمانی در آسمان شب است که در هنگام عبور سیاره زمین در پیمودن مسیر مدار خود از میان توده‌ای از ذرات در فضا که شهاب‌واره خوانده می‌شوند، رخ می‌دهد.
در جریان حادث شدن این رویداد، تعداد زیادی شهاب‌واره در جو زمین می‌سوزند. هر بارش شهابی در ناحیه مشخصی از آسمان اتفاق می‌افتد و به این محل کانون بارش گفته می‌شود. جهت حرکت شهاب‌ها متفاوت است ولی امتداد مسیر آن‌ها به کانون بارش آن رویداد منتهی می‌شود .
به دلیل دورنمای سه‌بعدی، چنین به نظر می‌رسد که تمام شهاب‌هایی که از یک راستا می‌آیند، از یک نقطه گسیل می‌شوند.
به طور میانگین، در هر ساعت می‌توان چند شهاب پراکنده را دید. در یک بارش شهابی شدید، حتی تا دهها شهاب در دقیقه قابل رویت است. هر چند که نرخ عادی، دهها شهاب در ساعت است.
