ناسا برای مطالعه تولید مثل در شرایط کم‌گرانش، نمونه‌های اسپرم انسان و گاو را به ایستگاه فضایی بین‌المللی فرستاده است.
ناسا ماموریتی را برای بررسی اینکه آیا انسان‌ها در فضا ممکن است فرزند بیاورند، راه‌اندازی کرده است. ماموریتی موسوم به "میکرو-11" (Micro-11) که طی آن ناسا نمونه‌هایی از اسپرم منجمد انسان و گاو را به ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) فرستاده است تا آزمایشات توسط دانشمندان بر روی آن انجام شود.
این پروژه توسط مرکز تحقیقات "ایمز" (Ames) ناسا رهبری می‌شود و طبق بیانیه ناسا، هدف این تحقیق، بررسی چگونگی تاثیر بی‌وزنی بر روی اسپرم است.
هدف این مطالعه، اسپرم انسان است، اما اسپرم گاو وحشی نیز فرستاده شده است، زیرا به اندازه کافی مشابه اسپرم انسان است و برای کنترل کیفیت استفاده می‌شود تا اطمینان حاصل شود محققان می‌توانند تفاوت‌های ظریف اسپرم از هر دو گونه را تشخیص دهند.
فرایندی الهام گرفته شده از داستان علمی-تخیلی
این فرایند به نظر می‌رسد که مستقیما از یک فیلم علمی-تخیلی گرفته شده است. دانشمندان ایستگاه فضایی با استفاده از دستگاه "MSG"، نمونه‌ها را برای فعال کردن حرکت اسپرم و آماده سازی برای ترکیب و امتزاج با تخمک تحریک می‌کنند و نتایج را تصویربرداری می‌کنند.
فیلم همراه با نمونه‌های مخلوط شده و مواد نگهدارنده برای تجزیه و تحلیل به زمین برگردانده می‌شود. ناسا ادعا می‌کند این مطالعه اولین گام در درک قابلیت بالقوه تولید مثل در شرایط کم‌گرانش است.
دکتر "فتحی کارویا"، دانشمند ناسا برای پروژه زیست شناسی فضایی گفت: بر اساس تجربیات قبلی، به نظر می‌رسد که عدم وجود جاذبه، تحرک اسپرم را تسهیل می‌کند. این در مقایسه با سایر تحقیقات در مدل ارگانیسم‌های مختلف است که نشان داده است که شرایط میکروگرانشی موجب بازسازی سریع‌تر سلول‌ها می‌شود.
وی افزود: این پروژه فضایی اولین بار است که به روش‌های تحلیلی اثبات شده برای ارزیابی باروری اسپرم انسان و گاو در فضا می‌پردازد.
در سال 1998، مطالعات نشان داد که بی‌مهرگان آبزی می‌توانند در فضا تولید مثل کنند. در حالی که در سال 2017، تحقیقات تایید کرد که اسپرم موش‌ها در طول سفر 9 ماهه به فضا منجمد شده و موش‌های سالم را روی زمین تولید کرده است.
اگرچه این مطالعات به برخی از دیدگاه‌ها در نحوه باروری انسان در فضا کمک می‌کند، اما هنوز از تعیین شرایط برای مریخ و سیارات دیگر فاصله زیادی دارد.
