به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، یدالله حیدری بابا کمال، سرپرست گمانه زنی برای تعیین عرصه و حریم محوطه قدیم گزک راین، استان کرمان با اعلام این خبر گفت: از نظر تنوع مواد فرهنگی و پراکنش آنها، محوطه قدیمی گزک راین به اواخر ساسانی، قرون اولیه اسلامی تا دوره سلجوقی تعلق دارد و با توجه به رونق راه ارتباطی کرمان ـ بلوچستان و کرمان ـ هرمز در دوران سلاجقه و قراختاییان، احتمالاً یکی از ادوار اوج و گسترش این محوطه در همین زمان بوده است.
او درباره ضرورت گمانه زنی محوطه گزگ گفت: گمانه‌زنی‌های باستان‌شناسی برای تعیین عرصه و حریم محوطه‌های تاریخی، یکی از اولویت‌های سازمان میراث فرهنگی در موضوع حفظ و صیانت از مواریث فرهنگی کشور است که با انجام این فعالیت‌ها، وضعیت معارضان محوطه‌های باستانی و مالکیت زمین‌های پیرامون محوطه‌ها روشن می شود.
این باستان شناس با اشاره به تاثیر نقشه‌های عرصه و حریم محوطه‌های تاریخی در فراهم شدن امکان مدیریت و برنامه ریزی روستایی و شهری شایسته‌تر گفت: به عنوان نمونه، در تدوین طرح‌های‌هادی روستاهایی که عموماً در نزدیکی محوطه‌های تاریخی قرار دارند، توجه به مسأله میراث فرهنگی و محوطه‌های تاریخی، به تدوین علمی‌تر و دقیق‌تر این طرح‌ها یاری می‌رساند.
حیدری باباکمال با اشاره به انجام بررسی پیمایشی و روشمند در سطح محوطه، در جریان مطالعات میدانی، گفت: بعد از این بررسی‌ها 25 گمانه یک متر و نیم در یک متر و نیم پیرامون محوطه گزک راین در جهات اصلی و فرعی به صورت زیگزاگ برای تعیین عرصه و حرایم درجه یک و دو ایجاد شد.
او در ادامه با اشاره به عبور راه ارتباطی کرمان به بلوچستان و هرمز از این منطقه و قرارگیری محوطه در میان دو رشته کوه با محور شمال غربی ـ جنوب شرقی افزود: گسترش محوطه استقراری گزک قدیم بر پایه الگوی محوری شمال غربی ـ جنوب شرقی بوده و بر این اساس، طول شمال غربی ـ جنوب شرقی محوطه در حدود 2500 متر و عرض محوطه در حدود 800 متر است.
