پای زمین روی مین پلاستیکی

از 22 آوریل سال 1970 که 20 میلیون آمریکایی به خیابان‌ها آمدند تا نگرانی خود را نسبت به محیط‌زیست رو به زوال و فقدان قوانین حفظ محیط‌زیست ابراز کنند تا به امروز که 48 سال از آن زمان می‌گذرد روز زمین هر ساله فرصتی را در اختیار شهروندان قرار می‌دهد تا برای حیات سیاره‌ای که روی آن زندگی می‌کنند کاری کنند. حالا بیش از یک میلیارد نفر در سراسر جهان با شرکت در برنامه‌های پاکسازی طبیعت روز زمین را جشن می‌گیرند. سال 2018 اما به کاهش آلودگی پلاستیک اختصاص دارد.

به گزارش به نقل از روزنامه ابتکار، در حال حاضر بیش از 50 هزار نفر در 195 کشور با پیوستن به شبکه روز زمین توانسته‌اند بسیاری از سیاست‌های زیست محیطی را در جهان به تصویب برسانند، قانونی از جمله قانون هوای پاک، قانون آب پاک و قانون گونه‌های در معرض خطر. روز زمین در سال 2018 اما به مهمترین معضل زیست محیطی امروزه سیاره ما اختصاص داده شده، معضلی به اسم زباله پلاستیکی. فعالان محیط زیست امیدوار هستند تا با ابتکار عمل‌های متعدد بتواند اثر پلاستیک در طبیعت را کاهش دهند یا حتی در خوشبیانه‌ترین حالت آن را ریشه‌ کن کنند. ابتکار عمل‌ها اما شامل حمایت‌های جهانی برای جلوگیری از تولید کیسه‌های پلاستیکی یک بار مصرف، اعمال قوانین سختگیرانه برای دفع پلاستیک و آموزش عمومی در مورد سلامت و خطرات مرتبط با پراکنده شدن آنها در طبیعت است. البته شاید این خوشبینی فعالان محیط زیست کمی احمقانه به نظر برسد چرا که تغییر جهان زمان بر است اما آنها معتقدند که شرکت‌ها و افراد در حال حاضر روش‌های نوآورانه‌ای برای کاهش آلودگی پلاستیک کشف کرده‌اند.

بانک پلاستیک
دیوید کتز، بنیانگذار بانک پتروشیمی غیرانتفاعی کانادا در ونکوور معتقد است: «تنها راه جلوگیری از این اقیانوس پلاستیکی این است که ارزش واقعی آن را کسانی که پلاستیک‌ها را جمع آوری می‌کنند، نشان دهیم.» یک شرکت بشردوستانه در کشورهای در حال توسعه مانند هائیتی با پرداخت پول نقد، ارائه کالا و خدمات در ازای پلاستیک مردم را به پاکسازی طبیعت و جمع آوری زباله‌های پلاستیکی در طبیعت تشویق می‌کند. سطل زباله‌های جمع‌آوری شده بازیافت می‌شوند و به عنوان زباله‌های اجتماعی به شرکت‌ها و کارآفرینان محلی که پول بیشتری نسبت به قیمت بازار در ازای آنها پرداخت می‌کنند، می‌فروشند تا آنها را برای تحقق این هدف کمک کند.

پلاستیک‌های نورانی
(liter of light) عنوان یک تکنولوژی جدید است که از سال 2011 به طور چشمگیری توانسته است با تبدیل بطری‌های پلاستیکی به منابع نور زباله‌های پلاستیکی را کاهش دهد. طبق گفته یونسکو، در جهان بیش از 1.5 میلیارد نفر وجود دارند که دسترسی به برق ندارند و بسیاری از آنها از چراغ‌های پارافینی خطرناک استفاده می‌کنند. اما بطری‌های نورانی پلاستیکی جایگزین امن و ارزان‌تری هستند که با استفاده از بطری‌های پلاستیکی که از آب و مواد سفید‌کننده پر شده و به سقف آویزان می‌شوند تا در طول روز انرژی خورشید را جذب کنند، شب‌های روشن‌تری را برای افرادی که دسترسی به برق ندارند به ارمغان بیاورند. این اختراع ساده خانه‌های بدون پنجره و تاریک را به اندازه روشنایی یک لامپ معمولی 50 واتی روشن می‌کند. در طی سال‌ها این ابتکار انرژی سبز را به میلیون‌ها نفر در روستاهای سراسر جهان برده و سبب شده تا هزاران بطری مجددا مورد استفاده قرار گیرند. در سال 2018 سازمان‌های داوطلب برای دستیابی به یک میلیون خانه و تجهیز آنها به انرژی سبز تلاش می‌کند. فعالان محیط‌زیست معتقدند با توجه به اینکه تا کنون این چراغ‌های پلاستیکی در 850 هزار خانه در بیش از 15 کشور روشن شده، تحقق اهدافشان در سال 2018 دور از انتظار نیست.

بنیاد پاکسازی اقیانوس
بویان اسلات (Boya- Slat) از سن 16 سالگی یک رویا داشته، رویای جمع‌آوری تریلیون‌ها قطعه پلاستیکی از سطح اقیانوس‌ها، زباله‌هایی که جان جانوران ارزشمند دریایی را به خطر انداخته است. در سال 2013، او پس از آنکه از دانشگاه فارغ التحصیل شد فعالیت خود را برای تاسیس بنیاد تمیز کردن اقیانوس آغاز کرد. ماموریت او ساخت یک روش سازگار با محیط زیست، در مقیاس وسیع و کارآمد برای استخراج بسترهای پلاستیکی اقیانوس و افزایش آگاهی جهانی بود. این مخترع جوان هندی که توانسته 22 میلیون دلار از سرمایه‌گذاران جذب کند، اخیرا اعلام کرده که اولین سیستم پاکسازی خود را در سال 2018 بین کالیفرنیا و هاوائی فعال کند، تقریبا دو سال پیش از تاریخی که او برای رسیدن به هدفش مشخص کرده بود، یعنی سال 2020. پنل‌های کوچک خورشیدی منظم که توسط لنگرهایی که زیر آب قرار دارند، در سطح آب شناور باقی می‌مانند تا زباله‌ها را از سطح اقیانوس جمع کنند و بعد از آن پلاستیک جمع‌آوری شده از سطح اقیانوس به خشکی می‌رسند تا بازیافت شوند.

تو و من
خوشبختانه ما مجبور نیستیم بخشی از یک جنبش بزرگ برای کمک به ایجاد تحول عظیم در جهان باشیم. تنها استفاده مجدد یا اجتناب از پلاستیک در مجموع می‌تواند شروع خوبی برای کاهش ضایعات پلاستیکی روی زمین باشد. علاوه بر کاهش مصرف پلاستیک، راه‌های دیگری نیز برای کاهش اثرات زیست محیطی ما وجود دارد. در نظر گرفتن تغییرات کوچکی مانند قدم زدن و راه رفتن به جای استفاده از خودروهای شخصی، دوش گرفتن کوتاه‌تر، جمع‌آوری پلاستیک‌ها از سطح شهر یا حتی کاشتن یک درخت!
زمین روزت مبارک