لاریجانی توهین به وزرا" توسط روسای جمهور را یکی از سیئات دولت
قبل توصیف کرد و افزود: ایشان(آقای احمدینژاد) نه تنها شأن ریاستجمهوری را
در دولت قبل پایین آورد، بلکه شأن وزارت را نیز پایین آورد. به یکی میگفت هلو و
به دیگری میگفت زردآلو! یکی در سفر آفریقا و دیگری در مسیر رفتن به اداره عزل میشد!
اصلاً چیزهای عجیب و غریبی اتفاق افتاد، تنها نتیجه آن این بود که وزارت، یک شغل
بیوزن میشد، گویی وزرا همه باید نوچههای رئیسجمهور باشند، در حالی که طبق
قانون، وزرا خودشان یک مسئولیت قانونی هیئت دولتی دارند، یعنی اگر هیئت دولت چیزی
را مصوب میکند، وزیر مستقلاً مسئولیت دارد.
وی در پاسخ به این سوال که آیا کشانده شدن روسای دولت به این وضعیت یک
مسئلهی ریشهای است که باید در کشور حل کرد یا فقط به شخصیت افراد برمیگردد گفت: سیاستمداران هر چقدر فرهیختگیشان بالا رود، احساس میکنند که باید
متواضعتر باشند، در ضمن بتوانند نیروهای بیشتری را به کار بگیرند. در همان دوره
اول دولت سابق، ایشان اعلام کرد که اصلا اگر مصوبهای از مجلس بیاید
و قبول نداشته باشم آن را اجرا نمیکنم، این موضع خلاف بیّن و
آشکار قانون و شرع است، اصلاً این چه نوع دولتی است، ایشان حکومت ایران را
با مثلا حکومت سعودی اشتباه گرفت، اینجا یک حکومتی است که در چارچوب قانون،
نظامات خودش را دارد.
لاریجانی افزود: البته در قرون وسطی ممکن بود که اینطور باشد؛ یعنی
این نحوه که اگر حرف من نباشد، بنابراین دیگر هیچ واحد قانونیای نمیتواند حرفش
را جلو ببرد. این مسئله از سیئات دولت قبلی بوده و یک بداخلاقی است که ظاهرا برای
صاحبان قدرت مزه دارد، البته باید آن را در همه واحدهای حکومتی ریشهکن کرد. ما
باید بپذیریم که دستاورد مهم جمهوری اسلامی و انقلاب، بنای یک نظام مدنی - سیاسی
براساس عقلانیت اسلامی است که راهکار دموکراتیک دارد، البته پذیرش این
نکته خیلی مهم است. اخلاق دموکراتیک تمرین میخواهد، یک شبه پیدا نمیشود،
باید در خانه و بیرون این را داشته باشیم.
29216