تحریریه زندگی آنلاین- گروه کودک سالم
وقتی برای اولین بار باردار شده بودم تمام وقتم به خواندن مقالاتی در مورد کودکان میگذشت. تصور میکردم این کار بسیار خوب است و آمادگی مرا برای مادر بودن بیشتر میکند. زمانی که نوزاد من به دنیا آمد، مثل تمامی نوزادان دیگر بود، گریه میکرد ولی خیلی زود ساکت میشد.
در پنج ماه اول تولد، تمام شب را میخوابید و نمیتوانستم باور کنم برعکس مادرهای دیگر که شبها مجبورند بارها بیدار شوند و نوزادشان را آرام کنند، من میتوانم شبها به راحتی بخوابم. دکتر متخصص اطفال معتقد است که اگرچه ژنتیک در خلقوخوی کودک نقش مهمی دارد، ولی قطعاً چگونگی برخورد مادر و به رسمیت شناختن نیاز کودک قبل از اینکه کودک احساس ناراحتی کند، در آرامش او بسیار مؤثر است.
هر چقدر کودک خود را بهتر بشناسید، در درک خواستههای او موفقتر خواهید بود. شاید افسردگی یک گرایش ژنتیکی باشد ولی ژنها انعطافپذیر هستند و در اثر محیط تغییر میکنند. در اینجا به مادران توصیه میکنیم که حتماً نکات کوچک زیر را جدی بگیرند که با ایجاد تغییرات کوچک میتوان تفاوتی بزرگ ایجاد کرد. نکات زیر چگونگی رفتار شما را با کودکان خود در سال اول تولد تغییر میدهد.
ماندن در مسیر
مطالعات نشان میدهند که هر چقدر زمان میگذرد و پدر و مادرها پیر میشوند، از تربیت و تغییر رفتار کودک ناامید میگردند و کودک به خوبی این را درک میکند و نسبت به آن واکنش نشان میدهد و این موضوع به یک چرخه دشوار تبدیل میشود. حفظ آرامش به تشخیص نیازهای کودک کمک میکند.
یک متخصص کودکان میگوید: من همیشه به پدر و مادرها میگویم، اگر در مورد موقعیتی خاص از کودک خود ناراضی هستید و با او مشکل دارید، به راحتی میتوانید این وضعیت را تغییر دهید. تطبیق با شخصیت کودک و درک نیازهای او به شما کمک میکند تا قبل از اینکه این مشکل بزرگ شود، بتوانید رفتار او را تغییر دهید.
در واقع مطمئنترین روش برای حفظ سلامت عاطفی کودک این است که با او رابطه برقرار کنید و به او عشق بورزید. به گریهها و خواستههای او توجه نشان دهید و او را در آغوش بگیرید.
ایجاد شرایطی شبیه شرایط داخل رحم
برخی از نوزادان بیش از حد گریه میکنند، چون در خانه جدید خود احساس راحتی ندارند و احساس میکنند خانه اول خود را از دست دادهاند. نویسنده کتاب «شادترین کودک دنیا» میگوید، میتوانید با برخی روشهای ساده محیط خارج از محیط بدن را شبیه محیط آمنیوتیک داخل رحم تغییر دهید:
نوزاد خود را قنداق کنید: با این کار نوزاد، احساس گرما میکند و این احساس شبیه همان حسی است که درون رحم داشته است. او را روی سمت چپ خود بچرخانید. با این کار هضم غذا در شکم او آسانتر میشود و احساس بهتری خواهد داشت. با استفاده از یک تلفن همراه، میتوانید صدایی ضبطشده از داخل صدای رحم و عبور جریان خون را برای او پخش کنید.
مکیدن سینه، پستانک و یا شیشه شیر موجب آرامش نوزاد میشود. حتی گاه مکیدن انگشت شما نیز مؤثر خواهد بود. صداهای داخل رحم یک صدای ثابت و زیاد و بلند است. صداهای داخل رحم بلندتر از صدای یک جاروبرقی است. اجازه دهید نوزاد حرکت کند. او را حرکت دهید. چرا که در بدن مادر او دائم در حال تکان و حرکت بوده است.
به او عشق بورزید
با نوزاد خود تماس فیزیکی برقرار کنید. یک رابطه عاطفی نزدیک بین مادر و نوزادتان علاوه بر آرامش نوزاد، باعث آرامش مادر نیز میشود. بسیاری از مطالعات نشان میدهند که در آغوش گرفتن نوزاد از روبهرو گریه او را کاهش میدهد.
نیازی نیست که کل روز کودک خود را در آغوش بگیرید، فقط کافی است برای نوزاد خود وقت بگذارید، با او به حمام بروید و شکم و پاهای او را ماساژ دهید و با او صحبت کنید. برای او کتاب بخوانید. نتایج پژوهشهای پنجاه ساله پژوهشگران حاکی از آن است که ایجاد رابطه یکی از مهمترین دلایل شادی است.
هنگامی که در ابتدا موفق نشدید
اگر در مراحل اولیه کارتان موفق نشدید، ناامید نشوید و راههای مختلف را امتحان کنید تا دریابید چه چیزی برای نوزاد شما مؤثر خواهد بود.
یک برنامه مشخص داشته باشید
یک برنامه ساده و عادی هم برای مادر و هم برای نوزاد بهتر خواهد بود. مادر باید قبل از اینکه نوزادش به گریه بیفتد، دریابد که او به چه چیزی نیاز دارد. برنامه مادرها شاید براساس ساعت تنظیم نشود، ولی یک برنامه یکسان و عادی داشته باشند، به طور کلی تمام نوزادها با داشتن یک برنامه ثابت غذایی و خواب، احساس آرامش میکنند.
داشتن یک برنامه ثابت به نوزاد کمک میکند تا به مرور درک کند که اطراف او چه اتفاقاتی میافتد و حتی بتواند معنی زمان و ساعت را نیز درک کند و دریابد که چه کاری قرار است انجام شود. در روال عادی زندگی هر ازگاهی تغییرات جزئی نیز ایجاد کنید؛ مثلاً در حالی که روی یک صندلی گهوارهای نشستهاید، به او شیر دهید و یا هنگام شیر دادن به یک موسیقی آرامبخش نیز گوش دهید.
کودک خود را سرگرم کنید
برای او این فرصت را فراهم کنید که بتواند خودش را سرگرم کند. کودکان دوست دارند که خودشان سر و صدا ایجاد کنند، ولی احساس امنیت هم بکنند و شما در کنارشان باشید. او را کنار پنجره اتاق خود ببرید تا بتواند مناظر بیرون را تماشا کند و هنگامی که این شرایط او را خسته کرده جای خود را عوض کرده و او را به اتاق دیگری ببرید تا منظره دیگری را تماشا کند و یا به او قاب عکسهای خانهتان را نشان دهید.