نام علمی:
Citrullus vulgaris Scharad، نام فرانسه Pasteque و نام انگلیسی آن Water melon میباشد. نامهای دیگر آن به فارسی، عربی و در کتب طب سنتی، هندوانه، هندونه، حب الحجاز و بطیخ هندی نام برده شده است.
تیره گیاه:
کدو Cucurbitaceae
نوع گیاه:
بوته
مشخصات ظاهری:
گیاهی است یکساله با ساقهای خزنده و منشعب، برگهای آن متناوب با بریدگیهای عمیق، پهن، پنج قسمتی و دندانهدار و گلهای آن زردِ کمرنگ و کوچک میباشند. میوهاش گرد در بعضی موارد دراز و بزرگ، پوست آن صاف، لیز، سبز تیره یا روشن، در بعضی ارقام قطر پوست، کلفت و در بعضی نازک، گوشت داخل میوه، قرمز، در بعضی ارقام زرد یا سفید و رنگ تخمهای داخل گوشت میوه بسته به نژاد آن سیاه، قرمز، سفید یا به رنگ زرد میباشد.
طبیعت:
طبق نظر حکمای طب سنتی طبیعت آن سرد و تر است.
رویش جغرافیایی:
در نواحی معتدل اغلب کشورها و ایران کاشته میشود.
ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در هندوانه:
سیترولین، کاروتن، لیکوپن، مانیتول، آب، تیامین، پتاسیم، فسفر، آهن، مواد چرب، پروتئین، کلسیم، هیدراتهای کربن، سدیم، نیاسین، رایبوفلاوین و ویتامینهای C, A در آن تشخیص داده شده است.
بخش مورد استفاده:
میوه و دانه (تخم)
نحوه مصرف:
هندوانهی رسیده مصرف خوراکی دارد.
خواص درمانی میوه:
رفع کننده حدت خون و کاهنده حرارت بدن، ضد التهاب مثانه و برطرف کننده به سختی ادرار کردن، ضد تب و دفع کننده سموم از بدن، خونساز و کاهنده فشار خون، صفرابر و التیامبخش زخمهای دهان و گلو، ضد یرقان و کاهنده ورم پروستات، ضد عطش و خارج کننده سنگهای کلیه و مجاری ادراری، کم کننده حرارتهای کبد و کلیه و مفید برای بیماری بری بری، تصفیه کننده خون و کاهنده اسید اوریک، برطرف کننده یبوست و ادرارآور میباشد.
تذکر:
زیادهروی در مصرف آن برای اشخاص سرد مزاج و افرادی که مبتلا به بیماریهای مفصلی، مننژیت، حصبه و جراحات روده میباشند مضر است و در اشخاص سرد مزاج نیروی جنسی را ضعیف میکند.
منبع مقاله :
صانعی، صمصام؛ (1395)، طبّ الصمصام -آشنایی با بیش از 400 نوع از گیاهان دارویی- (جلد دوم)، تهران: انتشارات حافظ نوین، چاپ اول.