رئیس مرکز آموزش و پژوهش بیماری های پوست و جزام دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: داروی موضعی (پماد) داخلی سینا آمفولیش برای درمان بیماری سالک به زودی وارد بازار می شود.
به گزارش به نقل از ایرنا،لیشمانیوز نوعی بیماری که در ایران با عنوان سالک شناخته می شود، در پی عفونت با خانواده انگل‌های لیشمانیا به وجود می‌آید و از طریق نیش نمونه های خاصی از پشه خاکی گسترش می‌یابد.
دکتر علیرضا فیروز روز شنبه اظهار کرد: داروی بومی با تلاش محققان این مرکز تحقیقات و با همکاری دانشگاه علوم پزشکی مشهد با استفاده از تکنولوژی لیپوزوم برای درمان سالک تهیه شده است.
وی با اشاره به این که پتنت این دارو در آمریکا تائید شده است، افزود: این دارو که مراحل مطالعات بالینی آن هم در کشور انجام گرفته و به تائید سازمان غذا و دارو رسیده است، به زودی وارد بازار شود.
فیروز، افزایش تاثیر گذاری و کاهش عوارض را از مهمترین مزایای داروی جدید بومی اعلام کرد و گفت: این دارو کمک مناسبی برای درمان بیماری سالک بوده و با تولید انبوه آن خدمات بهتری در اختیار این بیماران قرار می گیرد.
رئیس مرکز آموزش و پژوهش بیماری های پوست و جزام دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: در حال حاضر داروی موضعی برای درمان سالک در کشور تولید نمی شود.
** بیماری سالک در کشور کنترل نشده است
وی با اشاره به این که سالک بیماری شایعی است، اظهار کرد: در سال های اخیر برغم همه تلاش هایی که صورت گرفته، به دلایل مختلف به خصوص تغییرات زیست محیطی در قسمت های مختلف کشور، بیماری کنترل نشده است.
فیروز بیان کرد: طبق آمارهای وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، سالانه حدود 15 هزار تا 25 هزار بیماری جدید سالک داریم و این موضوع یکی از مشکلات مهم بهداشت کشور است.
وی ادامه داد: از قدیم کانون های خاصی برای بیماری سالک در کشور وجود داشت که می توان به استان های اصفهان، خوزستان، فارس، کرمان، یزد، قم و خراسان رضوی اشاره کرد.
رئیس مرکز آموزش و پژوهش بیماری های پوست و جزام دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: کانون های یاد شده در حال گسترش است و علاوه بر گسترش کانون های قدیمی این بیماری، کانون های جدید هم در کشور مشاهده می شود.
سالک که به ویژه در فصول گرم سال و در مناطق گرمسیر کشور بیشتر مشاهده می شود، در آغاز به صورت یک برجستگی کوچک است که به تدریج بزرگ شده و به صورت زخم در می آید؛ احتمال دارد زخم ها خود به خود ظرف چند هفته تا چند ماه و گاهی یکسال یا حتی بیشتر بهبود یابند. در برخی افراد عود بیماری پس از بهبود به صورت زخم یا برجستگی کوچک در محل زخم بهبود یافته ظاهر می شود.
