شناسه : ۹۰۲۲۲۸ - یکشنبه ۹ اردیبهشت ۱۳۹۷ ساعت ۱۵:۱۲
مشاجره والدین، مهمترین عامل مشکلات روحی کودکان
عواقب دعوا پیش چشمان کودک
بسیاری از مشکلات روحی و روانی کودکان که آنها را نیازمند به رفتاردرمانی، مشاور و درمان‌های دارویی می‌کند به جروبحث‌های والدین مربوط است
بسیاری از مشکلات روحی و روانی کودکان که آنها را نیازمند به رفتاردرمانی، مشاور و درمان‌های دارویی می‌کند به جروبحث‌های والدین مربوط است. صرف نظر از برخی از موارد حاد مانند آزارهای جنسی یا جسمی و بی‌توجهی عامدانه والدین، مهمترین عامل ایجاد تروما و مشکلات روحی کودکان مشاجره والدین است. این حقیقتی است که بسیاری از کودکان به آن اعتراف می‌کنند. علاوه بر این بسیاری از مشکلات زمینه‌ای افراد بزرگسال نیز ریشه در همین مساله دوران کودکی آنها دارد.
به گزارش به نقل از ضمیمه خانواده روزنامه اطلاعات، برخی از نوجوان‌هایی که برای درمان یک اختلال مانند اختلال تمرکز یا افسردگی به مراکز درمانی مراجعه می‌کنند همواره به این نکته اشاره دارند که مشاجره میان پدرومادر عاملی در ایجاد ترس و اضطراب، تنش، اندوه و عدم تمرکز آنهاست. تصویر مشاجره پدرومادری که بر سر هر موضوعی با یکدیگر بحث می‌کنند همواره در ذهن فرزندان باقی می‌ماند. زمانی فرا می‌رسد که والدین در کنار فرزندانشان نیستند اما خاطرات تنش و درگیری‌های لفظی آنها به عنوان یک سد راه شادی و خوشبختی با آنها باقی می‌ماند.
در مقابل خشم مهار نشده پدرومادر در هنگام گفتگو، کودکان راهی جز تحمل این وضعیت ندارند. فرزند شما شاید بتواند خود را به اتاقش برساند و در را ببندد اما این فرصتی نیست که همیشه برایش فراهم باشد. وقتی بحثی بین والدین در سفر، در ماشین، در رستوران یا فروشگاه رخ می‌دهد او جایی برای فرار نخواهد داشت. هرچند که اغلب کودکان سعی می‌کنند با سکوت، سرگرم کردن خود با چیز دیگر و تلاش برای نشنیدن، خود را در برابر بحث‌های دائمی قرار ندارند اما این تلاش‌ها هرگز اثربخش نیستند و به ناچار کودک را دچار آسیب‌پذیری، احساس شکست و ترس می‌کند.
اگر شما والدی هستید که همواره با شریک زندگی‌تان دچار بحث و تنش هستید و در عین حال وضعیت سلامت روحی و روانی فرزندان را مورد توجه قرار می‌دهید باید دست به یک اقدام عملی برای مشکلات خود بزنید. سلامت روحی فرزندتان دلیل بزرگی است برای اینکه تصمیم بگیرید در نحوه تعامل با شریک زندگی‌تان و همچنین حل مشکلات حل نشده‌ای که منجر به تنش و دعوا می‌شوند بازنگری کنید.
اگر متوجه شده‌اید که فرزندتان تعامل درستی با دیگران ندارد و به هر دلیلی دادو بیداد راه می‌اندازد، دچار استرس است و یا فحاشی و بدررفتاری می‌کند و اگر زمینه‌های اختلالات رفتاری مانند افسردگی، عدم تمرکز و پرخاشگری را در او مشاهده می‌کنید پیش از هر اقدامی نگاهی به رابطه خودتان بیندازید. مشکل بی‌خوابی، استرس و نمرات پایین درسی کودکتان می‌تواند ناشی از احساس ناامنی و تنش‌های جاری در زندگی خانوادگی شما باشد.مهم نیست موضوع مشاجره شما چه باشد. مشاجره بر سر پول، رابطه، فرزند و هر چیز دیگری به یک اندازه می‌تواند باعث ایجاد مشکل برای فرزندتان باشد. در برخی از موارد مساله‌ای که منجر به بالا گرفتن تنش می‌شود اصلا مساله مهمی نیست و ممکن است بر اثر خستگی، کار زیاد و استرس ایجاد شود اما تاثیر آن بر فرزندتان زمانی که دعوا بالا می‌گیرد به اندازه زمانی است که شما با همسرتان دچار یک اختلاف جدی هستید.
در مواردی پدرومادر اصلا متوجه مکالمه تند و زننده خود با یکدیگر نیستند و آنچنان به آن خو کرده‌اند که درکی از میزان پرخاشگری و خشونت آن ندارند. یادتان باشد هرچند که شما به بحث کردن بر سر هرچیزی عادت کرده‌اید اما این موضوع تا ابد برای فرزندتان عادی نخواهد شد.
بحث‌های تکراری بر سر هر موضوعی که دائما تکرار می‌شوند بسیار آسیب زننده‌تر از تجربه یک دعوای شدید هستند. شاید بتوانید توجیهی برای یک دعوای شدید برای فرزندتان پیدا کنید و خود را به نحوی از آن تبرئه کنید اما دعواهای فرسایشی که همواره در پیش چشمان فرزندتان رخ می‌دهند هیچ توجیهی ندارند جز اینکه شما مسئولیت رفتار خود را در زندگی خانوادگی و به عنوان یک والد نپذیرفته‌اید .
تمرین‌هایی برای کاهش میزان مشاجره‌هادر بحث شرکت نکنید
مخالفت‌ها همیشه وجود دارند اما اگر شما در بحثی که منجر به بیان اختلافات و درگیری‌ها می‌شود شرکت نکنید شریک شما نمی‌تواند به تنهایی آن را پیش ببرد. پس بهتر است سکوت کنید و صلاح را در این بدانید که فرزندتان را دچار استرس و ناراحتی نکنید. اگر بحث در زمان نامناسبی بالا گرفته است مثلا وقتی که در مهمانی، رستوران یا فروشگاه هستید لازم است یک راه‌حل موقتی برای آن پیدا کنید و صبر کنید تا فضای متشنجی که باعث ایجاد تنش شده آرام بگیرد. بالاخره زمانی وجود دارد که هر دوی شما بدون احساس خستگی، ناراحتی و فشار می‌توانید بر سر موضوعات حساس با ملایمت گفتگو کنید.
بحث درباره مشکلات تکراری
برای حل مشکلات و بحث‌های تکراری باید در کنار هم به یک نتیجه گیری برسید. یک بار درباره موضوعی که هربار باعث درگیری می‌شود حرف بزنید. حساسیت‌های یکدیگر را بشناسید. به خواسته‌های هم احترام بگذارید و اگر مساله‌ای که باعث اختلافات همیشگی شماست بخشی از یک رفتار خشونت‌آمیز علیه یکدیگر نیست آن را رها کنید و کوتاه بیایید.
گاهی لازم است عمیقا به ریشه این بحث‌ها فکر کنید و سپس کمی از آن فاصله بگیرید و آن را در یک تصویر کلی مشاهده کنید. آیا قادر هستید از آن بگذرید؟ اگر مشکلات واقعا راه‌حلی دارند پس بهتر است بخاطر خودتان و فرزندتان آن را حل کنید.
تلاش برای فهم یکدیگر
یکی از عوامل مهم ایجاد بحث و درگیری درک ناصحیح از حرف و عمل یکدیگر است. برای پرهیز از تنش یادبگیرید که ابتدا نقطه نظر یکدیگر را از منظر یکدیگر بشناسید. هیچ راهی بهتر از این نیست که خودتان را جای دیگری بگذارید تا بفهمید چرا او چنان حرفی را می‌زند و یا چنین رفتاری را دارد. همدلی و تلاش برای شناخت بهترین شیوه برای پرهیز از تنش است. این قدم را بردارید تا کمترین درگیری‌های لفظی را داشته باشید.
مشکل را برای هر دو نفر حل کنید
برای حل مساله‌ای که درگیری ایجاد کرده است باید مراقب باشید که این مساله برای هر دوی شما حل شده باشد در غیر اینصورت بازهم شاهد درگیری و تنش خواهید شد. مشکلات حل نشده برای شما و همچنین شریک زندگی‌تان انبار سوخت هستند که در زمان مناسب بهانه برای درگیری‌های جدید فراهم می‌کنند.
مشکلات رفتاری خود را حل کنید
اگر شما کم تحمل، بی‌صبر، برآشفته و عصبانی هستید در واقع خودتان عامل ایجاد درگیری و تنش هستید. هرچقدر هم که شریک زندگی‌تان صبور و پرتحمل باشد شما می‌توانید با اندکی بی‌صبری آغازگر یک دعوا باشید. اصلاح رفتارهایی که عامل درگیری و دعوا هستند اولا به نفع سلامت روحی و روانی خود شماست و ثانیا برای ایجاد یک محیط امن برای فرزندتان ضروری است. اگر می‌خواهید تصویر خوبی در ذهن فرزندتان داشته باشید خود را اصلاح کنید
