۵ باور غلط درباره کمک‌های اولیه

فرادید؛ در موقعیت‌های اورژانسی، واکنش درست می‌تواند جان آدم‌ها را نجات دهد. اما بسیاری از ما هنوز اقدامات نادرستی انجام می‌دهیم.

انجام درست کمک‌های اولیه خط باریکی است میان مرگ و زندگی. اما هر چه بیشتر درباره بدن انسان و واکنش‌هایش می‌آموزیم، توصیه‌های بهداشتی تغییر می‌کنند- یعنی در برخی موارد چیزهایی که قبلاً آموخته‌ایم تاریخ گذشته هستند.

در اینجا به پنج مورد از باورهای غلط و قدیمی در کمک‌های اولیه و راه‌های جایگزین آن‌ها می‌پردازیم.

1. گذاشتن کره بر روی سوختگی

قرن‌هاست که از این راه‌حل عامیانه استفاده می‌شود. حتی توسط جراح آلمانی "فردریک وون اسمارخ" نیز توصیه‌شده است. هر سوختگی جدیدی که در معرض هوا قرار بگیرد بسیار دردناک است. پوشاندن محل سوختگی با مواد خنک‌کننده مانند کره برای مدتی درد را تسکین می‌دهد. اما خیلی زود درد بازمی‌گردد. اما اگر قبل از اتمام سوزش زخم را بپوشانید، گرما در محل زخم ذخیره‌شده و سوزش پوست ادامه می‌یابد.

برای اکثر سوختگی‌ها توصیه می‌شود از تماس لباس و جواهرات با زخم جلوگیری شود و زخم را برای مدت طولانی (نزدیک به بیست دقیقه) زیر آب بگیرید. این کار مانع از ادامه سوزش می‌شود و به بی‌حس شدن محل سوختگی کمک می‌کند. زمانی که درد و سوزش آرام شد، می‌توانید آن را با یکپارچه یا کیسه پلاستیکی تمیز بپوشانید تا آلوده نشود.

تنها در یک مورد کره برای سوختگی مفید است: اگر قیر داغ روی پوستتان بریزد. چربی کره به کنده شدن قیر از روی پوست کمک کرده و همزمان درد را کاهش می‌دهد.

2. سی‌پی‌آر (CPR) برای افرادی که به آن نیاز ندارند، مضر است

اگر کسی دچار حمله قلبی شود، مهم‌ترین عامل در زنده ماندن او این است که آیا فردی حضور دارد تا قبل از رسیدن کمک‌های پزشکی او را CPR کند؟ اگر دوره کمک‌های اولیه را بگذرانید، می‌آموزید که چگونه حرکات قفسه سینه را زیر نظر داشته و سرتان را به سینه بیمار نزدیک کنید تا صدای نفس‌هایش را بشنوید. اگر نشانه‌ای از تنفس وجود نداشت، باید با اورژانس تماس گرفته و CPR را آغاز کنید.

مدرسان کمک‌های اولیه می‌گویند حتی اگر از عدم تنفس فرد مطمئن نیستید، باید CPR را انجام دهید. اما بسیاری از مردم این توصیه را نادیده می‌گیرند، زیرا می‌ترسند CPR بیشتر از آنکه برای فرد مفید باشد، به او ضرر برساند. مطالعه‌ای در شهر "یوکوماها" ژاپن انجام شد که در آن افراد روی مریض‌ها CPR انجام می‌دادند تا مشخص شود آیا CPR غیرضروری مریض‌ها را در معرض خطر بیشتری قرار می‌دهد یا خیر. در طی این مطالعه افراد بر روی 910 بیمار CPR انجام دادند. از این تعداد تنها 26 نفر دچار سکته قلبی شده بودند. و در این 26 نفر، تنها سه نفر دچار عوارض CPR غیرضروری شدند که شامل شکستگی جزئی در قفسه سینه بود. اما هیچ‌یک از عوارض جدی نبود.

محققان به این نتیجه رسیدند که افراد نباید از دادن CPR بترسند، حتی اگر نمی‌دانند چه اتفاقی دارد می‌افتد. بدین ترتیب شاید بتوانند جان یک فرد را نجات دهند.

3. برای انجام درست CPR، باید تنفس دهان‌به‌دهان نیز انجام داد

در سال‌های اخیر دستورالعمل‌های این امدادرسانی تغییرات زیادی کرده‌اند. درگذشته CPR شامل پانزده فشار سریع بر روی قفسه سینه و دو تنفس مصنوعی بود. سپس معلوم شد که دو تنفس مصنوعی پس از سی فشار بر قفسه سینه نیز همان تأثیر را دارد. این به دستورالعمل استاندارد تبدیل شد.

سپس ایده CPR بدون تنفس مصنوعی مطرح شد. در این رویه توقف‌ها کمتر می‌شوند و فرصت بیشتری وجود دارد تا جریان خون به مغز منتقل شود. شاید خون به‌طور کامل هوادهی نشود، اما حداقل به‌سرعت به مغز می‌رسد. سه آزمایش برای مقایسه روش‌ها انجام شد که نشان داد تفاوت زیادی میان دو روش وجود ندارد. اما زمانی که نتایج حاصل از مطالعات ترکیب و مجدداً تحلیل شدند، مشخص شد که اگر امدادرسانان فقط CPR انجام دهند، احتمال زنده ماندن بیمار تا 22 درصد افزایش می‌یابد. این نتایج برای کودکان یا موارد خفگی و غرق شدن صحت ندارد. در این موارد تنفس مصنوعی توصیه می‌شود.

اینکه CPR بدون تنفس دهان‌به‌دهان کمی مؤثرتر از روش قدیمی است، از دو جهت خبر خوبی محسوب می‌شود. اول اینکه افزایش احتمال زنده ماندن بیمار به‌خودی‌خود خبر خوبی است. اما دلیل دوم این است که افراد بیشتری را به انجام CPR تشویق می‌کند. هر چه دستورالعمل آسان‌تر باشد، افراد بیشتری آن را دنبال می‌کنند. بعلاوه، بسیاری از افراد حاضر نیستند به یک غریبه تنفس دهان‌به‌دهان بدهند. اما حتی بسیاری از افراد تعلیم‌دیده نیز برای انجام CPR آماده نیستند. تحقیقات ارائه‌شده در جلسات انجمن علمی قلب امریکا در سال 2017 نشان داد که برخی از امدادرسانان از دست زدن به سینه زنان خودداری می‌کنند. آمار نشان می‌دهد از میان 20 هزار مورد سکته قلبی، 45 درصد مردها از اطرافیان CPR دریافت کردند، درحالی‌که این میزان در زنان 39 درصد بود.

4. تا زمانی که قلب بیمار از کار نیفتد، نباید از الکتروشوک استفاده کرد

این یکی از بزرگ‌ترین باورهای غلط است. هر چه باشد، الکتروشوک هایی که مکان‌های عمومی مانند ایستگاه‌های قطار قرار دارند، به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که هرکسی بتواند از آن‌ها استفاده کند. احتیاجی نیست خودتان بفهمید که بیمار به شوک نیاز دارد یا نه؛ خود دستگاه تشخیص می‌دهد به چه چیزی نیاز است. اگر به شوک نیازی نباشد، دستگاه دستور را اجرا نخواهد کرد.

تحقیقات در آمریکا نشان داده اگر از دستگاه‌های الکتروشوک استفاده شود، افراد بیشتری از مرگ نجات می‌یابند. اما استفاده از این دستگاه خارج از بیمارستان‌ها بسیار کم است. مردم می‌ترسند از این دستگاه استفاده کنند. تحقیقات در سال 2017 نشان داد بسیاری از مردم نمی‌دانستند این دستگاه چیست، کجا پیدا می‌شود و چگونه باید از آن استفاده کرد. برخی افراد هم می‌ترسند با این دستگاه به فرد بیمار آسیب بزنند.

تصویر یک دستگاه الکتروشوک در یکی از خیابان‌های موناکو

5. سر را به عقب بچرخانید تا خونریزی بینی قطع شود

این توصیه بسیار قدیمی است و می‌تواند سبب ورود خون به معده فرد و یا حتی خفگی شود و خونریزی هم همچنان ادامه یابد. در عوض بهترین راه برای متوقف کردن خونریزی اعمال فشار به قسمت نرم بینی و خم شدن به جلو به مدت ده دقیقه است. اگر پس از نیم ساعت خونریزی متوقف نشد، به پزشک مراجعه شود.

منبع: BBC

ترجمه: وب‌سایت فرادید