-*نسرین صفری: برخی از مردان بهخاطر مخارج بالای فرزند آوری، شرایط سخت تربیت، عدم تمایل به محدود شدن، فراهم آوردن همه شرایط و سپس فرزند دار شدن و... از بچه دارشدن پرهیز میکنند.
به گزارش ، یکی از خوانندگان ایران بانو نوشته است: 34 سال سن دارم و 5 سال است ازدواج کردهام علاقه فراوانی به بچه دار شدن دارم اما طی این سالها بهخاطر موافقت نکردن همسرم سعی کردهام این نیازم را نادیده بگیرم و تا فرصتی که او هم خواهان حضور بچه در زندگیمان باشد، صبر کنم. بهخاطر ناراحت نشدنش هرگز سعی نکردهام مستقیم در این باره با او صحبت کنم اما به بهانههای مختلف او را ترغیب به بچه دار شدن کردهام اما هر بار او بهدلیلی عدم موافقت خود را اعلام کرده است. فکر میکنم همسرم بهدلیل زیر بار مسئولیت رفتن مخالفت میکند اما از آنجایی که سن من نیز بالا رفته است از مشکلات باروری و احیاناً ناباروری بشدت ترس دارم دوست دارم سریعتر مادر شوم. به نظر شما چگونه میتوانم رضایت او را جلب کنم؟
پاسخ:
به این قضیه از دو بعد میتوانید نگاه کنید:
بعد اول: گاهی عدم تمایل به بچه دار شدن علت درونی دارد
در زمانی مناسب از همسرتان دعوت به گفتوگو کنید تا در این زمینه به یک توافق کلی برسید.در کمال صلح و آرامش و بدون تعصب و جانبداری هر یک از شما از عقیده تان، در یک گفتوگو بیطرفانه علتهای بچه دار شدن از نظر شما و بچه دار نشدن از نظر همسرتان را بررسی کنید. بسنجید ببینید زیر بار مسئولیت نرفتن برای بچه دار شدن از نظر همسر شما چه معنایی دارد؟ ترسهای او را بشناسید و علت آنها را بکاوید. (گاهی مشورت با روان شناس میتواند در شناخت علتها بهشما کمک شایانی کند). گاهی علت بنیادینی مطرح است که همسرتان را در جهت امتناع پیش میبرد یا خطاهای شناختی، فرضهای بنیادین بیاساس، تفکرات وسواسی و اضطراب بسیار از پذیرش نقش والدینی باعث میشود فرد به جای حل مسأله، برای همیشه صورت مسأله را پاک کند، در این صورت با کمک روان شناس میتوانید برای رفع آنها حرکت کنید.
بعد دوم: گاهی عدم تمایل، نشأت گرفته از عوامل بیرونی است
برخی از مردان بهخاطر مخارج بالای فرزند آوری، شرایط سخت تربیت، عدم تمایل به محدود شدن، فراهم آوردن همه شرایط و سپس فرزند دار شدن و... از بچه دارشدن پرهیز میکنند. کمی از موضع خود کناره بگیرید و تا مدت زمانی کمتر از قبل، حرف بچه دار شدن به میان بیاورید و نگویید به فلان و بهمان دلیل دوست دارید سریعتر بچه دار شوید، بهتر است هر از چند گاهی تمایل خود را بیان کنید. گاهی اصرار شما، همسرتان را در تقابل میگذارد و ترس و اضطرابش را افزایش میدهد. اما در مقابل در رفتارهای خود با فرزندان دوستان و آشنایانتان این حس مادریتان را به او نشان دهید. نامهای به همسرتان بنویسید و ضمن ابراز رضایت از زندگی، به او بگویید که دوست دارید این زندگی ثمری داشته باشد و بیبار بودن آن چقدر شما را آزار میدهد. به او بگویید دوست دارید فرزند دار شوید و حق مسلمتان هم هست اما به خاطر احترام به عقیده او از این حقتان میگذرید اما حسرت آن بر دلتان خواهد ماند. در گفتوگویی با همسرتان بهدنبال راه حلهایی برای علتهای فرزند دار نشدنش باشید مثلاً اگر از مصائب تربیت میترسد بهدنبال مطالعه و کسب آگاهی باشید و...
*روانشناس بالینی و مدرس دانشگاه