بررسی Guardians of the Galaxy: فیلمی سرگرم‌کننده و بسیار خنده‌دار

اولین جزییات در مورد فیلم «نگهبانان کهکشان» Guardians of the Galaxy از یک توییت به دست آمد: «ازنظر کمپانی دی‌سی DC و وارنر برادز WB، «واندروومن» Wonder Woman موضوعی پیچیده برای یک فیلم است، به همین دلیل مارول Marvel و دیزنی، فیلمی در مورد یک راکون با تفنگی در دست ساخته‌اند.»
نویسنده و کمدینی به نام برت وایت Brett White این توییت طنزآمیز در مورد این دو فیلم را در آگوست سال گذشته نوشت. از طرفی کمپانی دی‌سی و وارنر برادرز هستند که برای تولید فیلم «واندروومن» به مشکل خورده‌اند. از طرف دیگر، فیلم سرگرم‌کننده و شاد کمپانی مارول، «نگهبانان» است که داستان آن در مورد موجود پشمالوی خوشحالی با صدای بردلی کوپر Bradley Cooper است. شخصیت راکونی به اسم راکت Rocket، تنها یکی از نکات مثبت این فیلم جدید است.
معمولاً، حضور یک راکون سخنگو‌ در یک فیلم می‌تواند بینندگان فیلم را به دو دسته تقسیم کند، کسانی که علاقه‌ای به این تکنیک‌‌های کامپیوتری ندارند و کسانی که طرفدار آن هستند؛ اما به نظرم هر دو دسته از یک نکته در مورد «نگهبانان» خوششان بیاید، آن‌هم این است که این فیلم موفق شده است که هم یک ماجراجویی اکشن و علمی- تخیلی جالب باشد و هم به‌نوعی این فیلم‌ها را مسخره کند. «نگهبانان کهکشان» فیلمی هیجان‌انگیز، خنده‌دار و لذت‌بخش و حتی در یکی دو صحنه، تأثیرگذار است.به قسمت تأثیرگذار زودتر می‌پردازیم، چون می‌خواهیم هرچه سریع‌تر به راکون سخنگو برسیم. در مقدمه فیلم، در سال 1988، قهرمان داستان پیتر کوییل Peter Quill (که وایت اولف Wyatt Oleff نقش کودکی او را بازی می‌کند)، در بستر مرگ مادر مبتلابه سرطانش است که یک سفینه فضایی او را می‌دزدد.
با جهش روبه‌جلوی فیلم، به زمان حال و به سیاره‌ای ناشناخته می‌رویم که در آن پیتر کوییل بزرگ‌سال (با بازی کریس پرت Chriss Pratt) در تلاش برای دزدید‌ن یک گوی اسرار‌آمیز است که ظاهراً همه به دنبال آن هستند.
متأسفانه این گوی در آخر به دست آدم نادرستی می‌افتد. پس از چندین صحنه اکشن تعقیب‌ و گریز و زندانی شدن و فرار کردن و مبارزه کردن و شوخی‌هایی بین نگهبانان و دزدها، شخصیت بد داستان به نام رونان Ronan (با بازی لی پیس Lee Pace) این گوی را به دست‌ می‌آورد. رونان تصمیم دارد با استفاده از قدرت آن، دنیای آرام آن‌ها را خراب کند و همین باعث می‌شود پیتر با رقیبان خود هم‌پیمان شود تا بتوانند جان ساکنان سیاره را نجات دهند.
این رقبا که بعدها به آن‌ها لقب نگهبانان کهکشان داده می‌شود، شامل آدمکشی با پوست سبز به اسم گامورا Gamora (با بازی زویی سالدانا Zoe Saldana)، راکت، گروت Groot (با صدای وین دیزل Vin Diesel) و مرد کوهی به نام درکس Drax است که بیشتر بار طنز فیلم بر شانه‌ی او و دیالوگ‌های این شخصیت است. درکس بیشتر به دنبال گرفتن انتقام از رونان برای کشتن خانواده‌اش است تا پیدا کردن گوی.
«نگهبانان کهکشان» بانمک‌ترین و خنده‌دارترین فیلم مارول است. سبکی و نشاط این فیلم، برخلاف فیلم‌های پرادعای قبلی این کمپانی است. «نگهبانان کهکشان» مانند پشمک است، رنگی، شیرین و بدون مواد مغذی که به‌راحتی در دهان آب می‌شود.این فیلم بیشتر موفقیت خود را مدیون پرت با بازی عالی خود است. او در نقش پیتر است – مردی که دوست دارد همه او را «ارباب ستاره» Star Lord خطاب کنند ولی نمی‌تواند بدون خندیدن و جدی این را به کسی بگوید. او با جذابیت، بازی خوبی را به نمایش گذاشته است. شخصیت پیتر، چیزی بین شخصیت هان سولو Han Solo فیلم‌های «جنگ ستارگان» Star Wars و مارتی مک‌فلای Marty McFly «بازگشت به آینده» Back to the Future است. البته کمی از ویژگی‌های جیمز تی.کرک James T. Kirk را نیز در خود دارد، مخصوصاً در ارتباط با خانم‌ها، حتی با خانم‌های سبزپوست.
مادر پیتر، یک نوار کاست از آهنگ‌های عالی دهه 70 و 80 را به او داده است که ارزشش برای پیتر از گوی بیشتر است. وقتی پیتر واکمنش را روشن می‌کند از آهنگ‌های قدیمی لذت می‌برد، به یاد زمانی می‌افتد که همه‌چیز خیلی ساده‌تر بود. از خود واکمن و آهنگ‌های درونش هم در فیلم استفاده‌های خوبی شده است.
فیلم را حتماً ببینید. به من اطمینان کنید. منتظر نظراتتان هستیم.

کپی برداری و نقل این مطلب به هر شکل از جمله برای همه نشریه‌ها، وبلاگ‌ها و سایت های اینترنتی بدون ذکر دقیق کلمات “منبع: بلاگ نماوا” ممنوع است و شامل پیگرد قضایی می شود.