به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری میزان از تارنمای اکسپرس تریبیون پاکستان، حفاری از محل تاریخی 'تخت باهی' ایالت خیبرپختونخواه برای حفاظت و کشف آثار باستانی از خرابه های عصر بوداییان با 2 هزار سال قدمت
در شمال غرب پاکستان آغاز شده است.به گفته رئیس اداره تحقیقات باستان شناسی و امور موزه ایالت خیبرپختونخواه در شمال غرب پاکستان،از محل حفاری تعدادی سکه متعلق به سلسله پارتیان (اشکانیان) کشف شده است.
نوازالدین گفت: کارشناسان باستان شناسی توانسته اند 20 درصد عملیات حفاری و نگهداری آثار و اشیاء باستانی در محل را انجام دهند.
حفاری در منطقه تخت باهی که از مکان های باستانی پاکستان است و در 1980 میلادی در فهرست سازمان فرهنگی یونسکو ثبت شده است با همکاری سازمان کمک های بشردوستانه و تسهیل گر صورت می گیرد.
مسئول پاکستانی گفت: این پروژه که در اول ژوئیه 2017 آغاز شده بود قرار است تا اواخر سال میلادی جاری به پایان برسد.
وی گفت: سکه های کشف شده متعلق به حکومت گندوفارسی در زمان سلسله پادشاهان اشکانی در اوایل سال میلادی است.
حکومت اشکانیان در شمال شرق ایران، مناطقی وسیع از ایران، عراق امروزی، آذربایجان، ارمنستان ،گرجستان ، قفقاز، شرق ترکیه، شرق سوریه، ترکمنستان، افغانستان، تاجیکستان، پاکستان، کویت و سواحل خلیج‌فارس در عربستان سعودی، بحرین و امارات متحده عربی را تحت قلمرو خویش داشتند.
این دوره هم زمان است با حکومت موریا و کوشانیان در هند و از نظر فرهنگی عصر بسیار بااهمیتی در شبه قاره هند است.
حدود سال 20 میلادی 'گندوفارس' یکی از فاتحان پارتی از امپراتوری پارتیان اعلام استقلال کرد و حکومت و پادشاهی هندی – پارتی را در سرزمین‌های متصرف شده در افغانستان و پاکستان امروزی و شمال هند ایجاد نمود و شهر تاکسیلا را مرکز حکومت خود قرار داد.
اشکانیان کنترل جاده تجاری بین شرق و غرب، جاده ابریشم و جاده شاهی را در دست داشتند که این تسلط موجب افزایش قدرت و ثروت اشکانیان شده بود.
منطقه 'تخت باهی' در ایالت خیبرپختونخواه درب ورودی به تمدن های باستانی در شبه قاره هند محسوب می شود.
شاهنشاهی اشکانیان (247 ق.م تا 224 م) یکی از قدرت‌های سیاسی و فرهنگی ایرانی در ایران‌زمین بود که 471 سال بر بخش عمده غرب آسیا حکومت کرد.
مؤسس و بنیانگذار این دودمان، اشک نام داشت.
حکومت اشکانی در اثر اختلافات داخلی و جنگ‌های خارجی در مدت حدود پنج قرن در شرق و غرب به تدریج ضعیف شد و سرانجام به دست اردشیر اول ساسانی منقرض گردید.
