محققان «دانشگاه کالیفرنیا» در آزمایشی موفق خاطرات را از برخی «حلزون های دریایی» به برخی دیگر منتقل کرده اند.
در فیلم «درخشش ابدی یک ذهن پاک» ساخته «میشل گوندری» کلینیکی وجود دارد که در آن خاطرات ناخوشایند از ذهن افراد پاک می شود و حالا متخصصان عصب شناسی این سناریوی علمی تخیلی را در آزمایشگاه پیاده سازی کرده اند.
در این آزمایش گروهی از حلزون های دریایی برای دو روز در معرض یک شوک مختصر الکتریکی قرار گرفتند تا نسبت به برخورد سیم حساسیت پیدا کنند.
سپس موادی از مغز آنها به حلزون های دیگری که در این آزمایش شرکت نداشته اند، تزریق شده اما این موجودات هم نسبت به برخورد «سیم بدون برق» همان واکنش را نشان داده اند که شامل منقبض کردن آبشش به عنوان ابزار دفاعی بوده است.
نتایج این آزمایش حاکی از ممکن بودن انتقال فیزیکی خاطرات از فردی به فرد دیگر است. این محققان مدعی شده اند با ادامه این پروژه احتمالا پاک کردن خاطرات تلخ میسر خواهد شد.
یافته های این مطالعه دلایل محکمی را برای نظریه ذخیره شدن خاطرات در «اسید ریبونوکلئیک» RNA به همراه دارد. RNA یک ترکیب پیچیده با وزن مولکولی بالاست که در ساختن پروتئین‌های سلولی نقش داشته و مسئولیت کپی و انتقال کد ژنتیکی را بر عهده دارد.
این محققان عقیده دارند که برای تعیین مکانیزم اصلی این نظریه نیاز به تحقیقات بیشتری است اما در نهایت می توان از RNA برای اصلاح، بهبود یا پاک کردن خاطرات بهره برد.
ایده انتقال خاطرات از دهه 1960 و پس از آزمایشات «جیمز مک کانل» روی کرم های پهن محبوبیت پیدا کرد. او در این آزمایش با وارد کردن شوک الکتریکی به کرم های پهن آنها را نسبت به نور حساس کرده بود.
وی سپس این کرم ها را تکه تکه کرده و به خورد دسته دیگری از کرم ها داد و جالب اینجاست که دسته دوم نیز نسبت به نور حساسیت پیدا کرده بودند. او به خاطر انجام این آزمایش ها به «مک کانیبال» به معنی آدم خوار معروف شد.
