سروده شاعر معروف برای پسر عمویش، زنده یاد علی معلم

 
به رتبت عصامی عظامی به گوهر
به دیدار بهتر به کردار مهتر
به هنجار و آزادگی هفت آباء
پسر تا کی آرد چون او چار مادر
میاندار خدمت خداوند همت
به سایه چو نخل و به بالا صنوبر
سرشتی فره داشت از علم و عرفان
دلیل ادب بود و استاد دفتر
مرا همنوا بود و همدرد و همره
رفیق و قرین و پسر عم و سرور
سفر کرد ناگه ازین خوان وحشت
غباری به ره ماند و ردی به کردر
علی ابن عبدالله ابن محمد
به شهر محمد شد از باب حیدر
زه و آفرینش ز درگاه ایزد
سپندان و امشا سفندانش یاور
دعاگوی اویند پاکان موبد
ثناخوان اویند خوبان مکرر
من این قطعه در مدحت او سرودم
علی معلم عزیز هنرور