عدم خروج منی و انزال بعد از رابطه جنسی
عدم خروج منی یا انزال ممکن است با لذت جنسی (orgasm) همراه باشد یا نباشد. این مشکل از علل نادر در ناباروری میباشد. عدم خروج منی در 1 تا 4 درصد مردان که در امور جنسی فعال هستند، دیده میشود.این بیماری با برگشت منی به داخل مثانه که علل دیگری در ایجاد آن دخالت دارد، اشتباه گرفته می شود. از علل برگشت منی به داخل مثانه، میتوان عمل پروستات و گردن مثانه و بعضی داروها که برای درمان دارویی پروستات خوش خیم استفاده میشود نام برد. برای تشخیص برگشت منی به داخل مثانه میتوان از آزمایش ادرار بعد از عمل جنسی و وجود نطفه یا اسپرم در آزمایش کمک گرفت.با دلگرم همراه باشید تا با راه های مناسب برای درمان این عارضه آشنا شوید.
انواع مختلف عدم خروج منی
عدم خروج منی در 1 تا 4 درصد مردان در امور جنسی فعال هستند، دیده میشود. این بیماری مادامالعمری یا اکتسابی میباشد و میتواند از علل ناباروری باشد و یک اختلال مهم و قابل توجه میباشد.به طور گسترده و وسیعی حس سلامت عمومی و قوه ادراک و آگاهی از رضایت جنسی زندگی را تحت تاثیر میگذارد.
انواع مختلف عدم خروج منی ناشی از عوامل سایکولوژیک (روانی)، بیماریها و دارو میباشد.انسان پیوسته با مسائل مربوط به انزال و یا مایع منی درگیر بوده این مسائل شامل رنگ، بو، مقدار، قوام و فشار انزال بوده است. کیفیت کل منی در انسان در دوره و طول زندگی فرض شده، اگر چه این فرضیه یا تئوری مشخص نشده است.نطفه انسان اولین بار در سال 1674 توسط میکروسکوپ در مایع منی (انزال) دیده شد و به طور علمی این که قادر به حاملگی میباشد که در سال 1779 ثابت شد.
اختلالات شایع عدم خروج منی و انزال
- زود انزالی
- انزال دیررس
- برگشت منی به داخل مثانه
- قطع و عدم انزال
عدم خروج منی اگر به علت سایکولوژیک باشد، معمولا همراه با لذت جنسی (اورگاسم) نمیباشد. گاهی فرد مبتلا با یک زن بعد از عمل جنسی دچار عدم خروج منی میشود ولی با زن دیگر ممکن است این اتفاق پیش نیاید و ممکن است همین فرد بعد از انجام استمناع (خود ارضایی) منی از وی خارج شود.در مواقعی که فرد تحت تاثیر استرس شدید است، ممکن است این حالت اتفاق افتد. عدم انزال توتال زمانی است که در هیچ وضعیتی بعد از عمل جنسی انزال صورت نمیگیرد.
عدم انزال وضعیتی که در بالا به آن اشاره شد، زمانی است که منی از فرد بعد از یک عمل جنسی خارج میشود و در هنگامی که تحت شرایط اضطراب و استرس میباشد، بعد از عمل جنسی منی خارج نمیگردد. در نوع توتال در هیچ شرایطی حتی موقع خواب انزال خارج نمیگردد که در اینجا سناریو مربوط به مسائل سایکولوژیکال بوده و ارتباطی به بیماری ام.اس (M.S) یا ضایعه نخاع شوکی ندارد.
عوامل مهم روانی عدم خروج منی و انزال
- عقاید مذهبی شدید
- اضطراب
- استرس
- عدم جذابیت و عاطفی جنسی به همسر
- ناآگاهی و رفتار در خصوص رابطه جنسی
- سطح پایین تمایل جنسی
- ترس از حاملگی
- بیماریهای زمینهای
- بیماری ام.اس (S)
- ضایعه نخاع شوکی
- انسداد خارج کننده ترشحات منی در مجرا
- بیماری دیابت نوع 2
- جراحی شکم- لگن (مثل پروستات- مثانه)
- پروستاتیتخروج ترشحات به مجرا
یک جزء اصلی انزال یا خروج منی بعد از عمل جنسی رامیشن (Emission) میباشد که بعضی عوامل نظیر بیماریهای اورگانیک، انسداد، بیماری روانی یا داروها باعث اختلال خروج یا امیشن میگردد. این اتفاق زمانی رخ می دهد که مجاری خارج کننده ترشحات پروستات یا کیسههای منی به علت عمل جراحی پروستات با لیزر یا مادرزادی مسدود باشد.
هیچگونه ترشحی وارد مجرا نمیگردد که باعث انزال شود. چنانچه فردی دچار مسائل روحی- روانی باشد ممکن است ترشحات پروستات و کیسههای منی وارد مجرا نشود که به آن Dry Ejaculation میگویند. بعضی داروها که برای درمان پروستات خوش خیم در افراد استفاده میشود مانع خروج ترشحات پروستات، کیسه منی به داخل عدم انزال مجرا شده و در نتیجه انزال صورت نمیگیرد.
از بیماریها میتوان به بیماری دیابت نوع 2 اشاره کرد، که باعث پدیده فوق میشود. اعمال جراحی لیزر پروستات یا روش عمل دیگر پروستات (رزکسیون پروستات)، عمل جراحی سرطان بیضه و مثانه باعث انسداد داکتهای خروجی ترشحات به مجرا شوند. بیمارانی که مبتلا به سرطان پروستات هستند و تحت درمان با هورمون میباشند، دچار عدم انزال میشوند. افراد دچار ضایع نخاعی (SCI) نیز دچار عدم انزال میشوند ولی اورگاسم در آن ها وجود دارد. 60 درصد افرادی که دچار ضایعات نخاعی هستند دارای انزال میباشند.
انزال خشک
در این گروه افراد، ناتوانی فرد در ایجاد انزال است که میتواند همراه با اورگاسم باشد یا نباشد. علت اصلی آن عدم خروج ترشحات از پروستات، کیسههای منی و VAS به داخل مجرا میباشد. این بیماری علاوه بر مسئله و مشکل حاملگی باعث مشکلات و اثرات منفی روحی- روانی در مرد شده و باعث استرس و مسائل عاطفی و اعتماد به نفس شود، به طوری که بعضی مردها کاملا از اعمال جنسی خودداری و جلوگیری میکنند.
این بیماری ثانوی بستگی به عوامل زیر دارد:
- مهار عمل جنسی که رضایت جنسی و انزال به وجود نمیآید.
- مصرف داروهای ضد افسردگی و عصبی
- پروستاتکتومی که باعث ضایعه عصب میشود.
- ضایعات رکورد- نخاع که باعث انقباض عضلات برای خروج انزال میشود.
درمان عدم خروج منی و انزال
راهکارهای درمانی متعدد برای عدم خروج منی وجود دارد ولی طبق گزارشات، درصد موفقیت درمانی قابل قبول و امیدوارکننده میباشد.
1- تحریک ارتعاشی و لرزشی آلت (PVS) که 60 درصد باعث به وجود آمدن رفلکس انزال میشود. آنهایی که ضایع رکورد بالای T10 دارند، شانس بهبود بالایی دارند.
2- روان درمانی
3- درمان مدیکال با استفاده و تجویز داروی ایمی پرامین
4- تحریک انزال از راه مقعد
بیمارانی که ضایعه نخاعی زیر سطح T10 داشته باشند.پیش آگهی خوبی ندارند و افراد مبتلا به اتونومیک دیس رفلکسیا 20-10 میلی گرم نیفیدین زیر زبانی پاسخ درمانی میگیرند.اگر این موارد جواب نداد، تحریک الکتریکی از راه مقعد با گذاشتن پروپ در مقعد و تحریک عصب پری پروستاتیک استفاده میشود، با این روش 90 درصد انزال صورت میگیرد که یک سوم آنها دچار انزال به داخل مثانه میشوند، طول درمان 7-5 دقیقه میباشد. اگر لنف آدنکتومی شده باشند یا نروپاتی وجود داشته باشد، درمان موثر نمیباشد.
منبع:دکتر رهام صادقی
مجله اینترنتی دلگرم
مرجان امینی