سعیدرضاجندقیان در گفت‌وگو با ایسنا، با بیان اینکه بسیاری از اقتصاددانان معتقدند برای توسعه باید نهادسازی وتغییر رویکرد رخ دهد، اظهار کرد: در این نهادها مشارکت مردمی و بخش خصوصی ، افراد اندیشه ورز و توانمند به کار گرفته می‌شوند و پس از آن بایستی رویکردها تغییر کند.
وی ادامه داد: بعد از تأسیس دهیاری‌ها درسال 82، در حقیقت به نوعی نهادسازی رخ داد که طی آن مشارکت مردمی نیز دخیل شد.زیرا مردم شوراها را انتخاب می‌کردند و شوراها نیز دهیار برمی‌گزیدند؛ اما با بررسی‌ها متوجه شدیم با وجود نهادسازی و دسترسی به منابع اما توسعه رخ نداده است و علتش این بود که با تخلیه روستاها از افراد اندیشه ورز و توانمند از لحاظ دانشی، اقتصادی، فرهنگی، قابلیت اندیشه ورزی در روستاها کاهش و به تبع آن در شهرها افزایش یافته بود؛ به طوری‌که می‌توان گفت در روستاها دیگر نیروی خلاق برای توسعه نداریم.
معاون امور دهیاری‌های سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور با بیان اینکه نیروهای خلاق نیازمند آموزش هستند؛ اما امور دهیاری‌ها متولی آموزش نیست و دستگاه‌های دیگری در این زمینه فعالیت می‌کنند، گفت: با این وجود بودجه‌ای را برای آموزش دهیاران و مردم روستایی به ارزش حدود 62 میلیارد ریال معادل (شش میلیارد و دویست میلیون تومان) اختصاص داده‌ایم که این تخصیص بودجه متناسب باجمعیت هر روستا متفاوت است.
وی افزود: برخی از روستاها نسبت به روستاهای دیگر توانمندتر هستند و همین امر باعث می‌شود تا ازآن استان‌ها بازدید مبتنی بر محیط داشته باشیم. به عبارت دیگر دهیارانی که در زمینه اندیشه‌ورزی وکارآفرینی ضعیف هستند طی بازدیدی به استان‌هایی خواهند رفت که در زمینه نقاط قوت بسیاری دارند و آموزش‌های لازم به آنان داده خواهد شد.در حقیقت برخی از روستاها نیاز دارند تا ضمن شناخت کافی از محورهای توسعه خود با نحوه نوشتن طرح‌های اقتصادی،نحوه دریافت اخذ وام و نحوه بکارگیری افراد توانمند منطقه خود آشنا شوند.
معاون امور دهیاری‌های سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های کشور در پاسخ به این سوال که آیا تخصیص این بودجه برای امر آموزش می‌تواند دستاوردهای مثبتی برای روستاها داشته باشد، گفت:اغلب اقداماتی که انجام می‌دهیم بدون آموزش است.در حقیقت به مردم آموزش کافی نداده‌ایم و مدیران و دهیاران را نیز از وظایفشان آگاه نکرده‌ایم.به همین دلیل هزینه برای این امر می تواند پیامدهای مثبتی را برای روستاها داشته باشد.
به گفته وی، دهیار بایستی در دهیاری هیات‌های اندیشه ورز اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی ایجاد کند تا نخبگانی که از روستاها رفته‌اند مجددا به روستاها باز گردند.
جندقیان بااشاره به اینکه در نظام سلسله مراتب سکونت‌گاهی با شهرهای بزرگ و روستاها مشکلی نداریم و مشکل اساسی شهرهای متوسط و کوچک است، اظهار کرد:اگر شهرهای متوسط و کوچک را توانمند کنیم هیچ زمان یک روستایی،روستای خود را برای زندگی در حاشیه شهرهای بزرگ ترک نخواهد کرد و در حقیقت به شهر کوچکی که در نزدیکی روستایش واقع شده برای دریافت خدمات مراجعه می‌کند و در ساعات پایانی روز نیز به روستای خود بازمی‌گردد.
وی درپایان ادامه اضافه کرد: به این نتیجه رسیده‌ایم که نباید صرفا برای شهرهای بزرگ هزینه کرد و شهرهای کوچک و میانی نیز نیازمند توسعه هستند اما اصلاح مشکلات ساختاری،زمان زیادی را نیاز دارد.
