شاید پلوتون افتخار سیاره بودن را از دست داده باشد اما این دنیای یخ زده از نظر اخترشناسی هنوز جذابیت های نهفته بسیاری دارد.
این سیارک در دورترین نقطه منظومه شمسی قرار گرفته و به خاطر فاصله بسیار زیاد از خورشید فوق العاده سرد است؛ در واقع برخی محققان عقیده دارند که پلوتون احتمالا نتیجه برخورد حدود یک میلیون ستاره دنباله دار منجمد به یکدیگر است.
فضاپیمای New Horizons ناسا در سال های اخیرا تصاویری از این سیاره را به زمین ارسال کرده که در آن اجسامی شبیه به تپه شنی به چشم می خورد، حالا اما محققان پی برده اند که داستان احتمالا چیز دیگری است.
دانشمندان از قبل می دانستند که بخش عمده پلوتون از گازهای یخ زده تشکیل شده است اما تصاویر ارسالی نشان دهنده مناظر شبیه زمین ما هستند که در آن کوه ها در محاصره بیابانی وسیع قرار گرفته اند. 
بر اساس مطالعاتی که نتایج آن امروز در پایگاه «ساینس» منتشر شده، این تپه ها از ذرات متان یخ زده تشکیل شده اند و با ذرات سنگی کوچک روی زمین ارتباطی ندارند:
دانه های متان احتمالا به واسطه ذوب شدن یخ های نیتروژن اطراف یا ذوب شدن از کوه های مجاور به سطح سیارک رسیده اند. درک بهتر این مساله با توجه به شرایط خاص پلوتون به شناسایی الگوهای مشابه در دیگر نقاط منظومه شمسی کمک خواهد کرد.
یافته های این گروه تحقیقاتی مزایای خاصی به همراه دارد اما مهم ترین نتیجه آن ایجاد تردید در باورهای قدیمی دانشمندان نسبت به شرایط سطح پلوتون است زیرا اگر این سیارک اتمسفری نازک داشته باشد، تشکیل تپه های شنی که نیازمند وزش باد است نباید چندان میسر باشد:
سطح پلوتون از نظر رویدادهای زمین شناسی از آنچه که فکر می کردیم تنوع و پویایی بیشتری دارد.
با این حال تصمیم گیری درباره شرایط این همسایه دوردست از روی یک تصویر چندان منطقی است و به همین خاطر محققان در تکاپوی مطالعات بیشتر هستند.
تماشا کنید: پلان؛ پیشرفت توریسم فضایی در سال 2018 میلادی
