1. معرفت و شناخت امام زمان. که باید از طریق مطالعه وتحقیق در حالات و سیره و روش و آداب با ویژگیهای امام زمان آشنا شود. باید بداند که حضرت امامی واجب الاطاعه است ، و هر گاه که اطاعت امام واجب باشد باید صفاتش را شناخت .امام صادق(ع) فرموده است: به درستی که بهترین و واجب ترین فریضه ها بر انسان شناخت پروردگار و اقرار به بندگی او است. و پس از آن شناخت فرستاده خدا است و گواهی دادن به پیغمبری او. و بعد از آن شناختن امامی است که به صفت و نامش در حال سختی و راحتی به او اقتدا نماید.
2.انتظار فرج و ظهور آن حضرت.
3.محزون و غمگین بودن از فراق آن حضرت: و این نشانه محبت واقعی به آن حضرت است.
امام رضا(ع) می فرماید: چه بسیار زنان جگر سوخته مومنی و چه بسیار مردان مومن جگر سوخته خواهند بود، آنگاه که ماء مَعین (امام زمان) مفقود و غایب گردد.
4.دعا کردن برای آن حضرت.
5.صدقه دادن به نیابت از آن حضرت.
6.قیام هنگام شنیدن نام آن حضرت: شایسته است یک شیعه واقعی هرگاه نام مبارک آن حضرت، خصوصا قائم برده می شود و برخیزد و به احترام آن امام تمام قد بایستد.
7.دعا برای حفظ ایمان. خصوصا دعای زمان غیبت که در آخر مفاتیح الجنان کر شده است. و نیز خواندن دعای عهد، و ختم قرآن کریم و هدیه آن به حضرت حجت(ع)
8.سعی در اصلاح جامعه وبویژه جوانان ، و امر به معروف و نهی از منکر.
9.تزکیه و خودسازی؛ یک منتظر واقعی باید خود را از رذایل اخلاقی پاک کند و به فضائل اخلاقی آراسته گردد.