دارچین از گذشته به عنوان چاشنی، دارو و ادویه در تمام دنیا مورد استفاده قرار می گرفته است. اسم دارچین Cinnamon از کلمه عربی Kinnamon مشتق شده است.
دارچین در حقیقت پوست درختی است که تا 10 متر ریشه می کند، معمولاً پوست این درخت را کنده، پودر می کنند و در غذاها یا نوشیدنی ها از آن استفاده می کنند.
گیاه دارچین به علت داشتن اسانس و تانن، محرک و قابض است و به عنوان تقویت کننده اعمال هضم گردش خون به کار می رود.
دارچین از دیرباز برای زیادشدن و بازیافتن نیروی جنسی کاربرد داشته است، همچنین برای رفع دردهای عضلانی بسیار نافع است.از این گیاه برای رفع سوءهاضمه، به ویژه در مواردی که با نفخ همراه باشد، به عنوان بادشکن استفاده می شود.
همچنین به علت داشتن تانن در رفع اسهال کاربرد دارد. جدید ترین تحقیقات نشان می دهد، مبتلایان به دیابت می‌توانند با افزودن اندکی دارچین به رژیم غذایی شان به حفظ سلامت خود کمک کنند.در حقیقت دارچین حاوی ترکیباتی است که عمل انسولین در انتقال گلوکز به سلول‌ها را بهبود می‌بخشد.
دارچین تقریباً هیچ میزان کالری ندارد، به همین خاطر افراد دیابتی بدون ترس از افزایش وزن، می توانند از آن استفاده کنند.این گیاه در کاهش چربی و کلسترول خون نیز دارای تأثیرات مثبتی است و افزودن مقدار کمی دارچین به قهوه صبحانه، چای روزانه، آب پرتقال یا غلات مفید است.
اثر مهم دیگر آن پایین آوردن تب است تا حدی که امروزه آن را به شکل قرص و کپسول برای پایین آوردن تب، استفاده می کنند.
دارچین خاصیت عجیب دیگری نیز دارد و آن ایجاد مصونیت در بدن در مقابل امراض است. اگر حس کردید ضعیف شده اید و ممکن است بیمار شوید، چای دارچین را فراموش نکنید و حتی اگر سرما خورده اید یا ضعف شدید دارید، چای دارچین بهترین دارو است.
بی دلیل نیست که در گذشته، سلمانی ها که در حقیقت از اطبای قدیمی بودند به مشتری های خود چای دارچین می دادند!
به نقل از سلامت
