آفرینش

هدف نهایی خداوند از خلقت انسان آن است که او را به سعادتمندی و کمال برساند. رسیدن به کمال نیز جز با فراگیری معارف الهی و عمل به فرمان‌های پروردگار میسّر نمی‌شود. خداوند متعال با وسایطی همچون فرستادن انبیا(ع) و اولیای الهی، معارف لازم برای رسیدن به کمال را برای انسان‌ها مهیا کرده است.

خداوند متعال هستی را آفرید و از این آفرینش هدف و مقصدی را منظور فرمود. هر کس به تناسب معرفت و شناخت خود از پروردگار متعال می تواند هدف وی از هستی را درک کند. گر چه هیچ کس نمی تواند معرفت کامل به کنه ذات الهی یابد امّا به میزان شناخت حضرت حق هدف از آفرینش را می توان دریافت!

آنچه را خدای متعال می‌آفریند یا موجود مجرّد است (که در لحظه وجود تمام کمالاتی که برایش ممکن است دارا می‌شود) یا مادّی اگر مخلوق مجرّد تامّ باشد تمام کمالات وجودی را خواهد داشت و دیگر حالت منتظره‌ای برای او نیست و تحوّل و تغییر، انتقال از جایی به جای دیگر و امثال آن در او ممکن نیست، رشد و تکامل و ازدیاد کمالات در او فرض نمی‌شود هدف وجودی چنین موجود ...

هدف نهایی خداوند از خلقت انسان آن است که او را به سعادتمندی و کمال برساند. رسیدن به کمال نیز جز با فراگیری معارف الهی و عمل به فرمان‌های پروردگار میسّر نمی‌شود. خداوند متعال با وسایطی همچون فرستادن انبیا(ع) و اولیای الهی، معارف لازم برای رسیدن به کمال را برای انسان‌ها مهیا کرده است.

خداوند متعال هستی را آفرید و از این آفرینش هدف و مقصدی را منظور فرمود. هر کس به تناسب معرفت و شناخت خود از پروردگار متعال می تواند هدف وی از هستی را درک کند. گر چه هیچ کس نمی تواند معرفت کامل به کنه ذات الهی یابد امّا به میزان شناخت حضرت حق هدف از آفرینش را می توان دریافت!

آنچه را خدای متعال می‌آفریند یا موجود مجرّد است (که در لحظه وجود تمام کمالاتی که برایش ممکن است دارا می‌شود) یا مادّی اگر مخلوق مجرّد تامّ باشد تمام کمالات وجودی را خواهد داشت و دیگر حالت منتظره‌ای برای او نیست و تحوّل و تغییر، انتقال از جایی به جای دیگر و امثال آن در او ممکن نیست، رشد و تکامل و ازدیاد کمالات در او فرض نمی‌شود هدف وجودی چنین موجود ...

آنچه را خدای متعال می‌آفریند یا موجود مجرّد است (که در لحظه وجود تمام کمالاتی که برایش ممکن است دارا می‌شود) یا مادّی اگر مخلوق مجرّد تامّ باشد تمام کمالات وجودی را خواهد داشت و دیگر حالت منتظره‌ای برای او نیست و تحوّل و تغییر، انتقال از جایی به جای دیگر و امثال آن در او ممکن نیست، رشد و تکامل و ازدیاد کمالات در او فرض نمی‌شود هدف وجودی چنین موجود ...

خداوند متعال هستی را آفرید و از این آفرینش هدف و مقصدی را منظور فرمود. هر کس به تناسب معرفت و شناخت خود از پروردگار متعال می تواند هدف وی از هستی را درک کند. گر چه هیچ کس نمی تواند معرفت کامل به کنه ذات الهی یابد امّا به میزان شناخت حضرت حق هدف از آفرینش را می توان دریافت!

مسئله جفت بودن موجودات جهان یکى از دلایل و براهین محکم و استوار خدا شناسى است، چه این که در میان دو چیز تا یک نوع ارتباط و احتیاج به هم وجود نداشته باشد نمى‌توانند جفت یکدیگر باشند، و این جفت بودن دلیل آن است که آفریننده حکیم و توانا با قدرت و حکمت خود این دو موجود را با هم هماهنگ کرده تا بتوانند جفت هم باشند، لذا در این زمینه آیه شریفه را با جمله ...

مادی گرایان هدفی برای آفرینش قائل نیستند، چرا که مبدأ آفرینش را طبیعت فاقد عقل و شعور و بی هدف می دانند، و به همین دلیل طرفدار پوچی در مجموعه هستی می باشند، فلاسفه الهی و پیروان ادیان همگی معتقد به وجود یک هدف عالی برای آفرینش اند، زیرا مبدأ قادر و حکیم عالم محال است کاری بی هدف انجام دهد.