احمد

محقق داماد گفت:‌ تمام گناه نشناختن فیلسوفان اسلامی به گردن معلم‌ها و نویسندگان و اساتید فلسفه است که کاری که باید بکنند نکردند. این کار چیست؟ استادان فلسفه اسلامی، فلسفه را سر سفره مردم نیاوردند.

کتاب «عروسی پشت خاکریز»؛ خاطرات جانباز آزاده محمدعلی نوریان تالیف رمضانعلی کاووسی در انتشارات شهید کاظمی منتشر شد.

این کتاب نه یک رمان تخیلی است و نه روایتی عاطفی از یک چهره نظامی؛ بلکه گزارشی مستند و گاه چالش‌برانگیز از یک ماجرای سیاسی‌امنیتی است که از تیرماه 1361 آغاز شده و هنوز به‌طور رسمی پایان نیافته است.

اتفاقاً حاج سعید قاسمی از نیروهای حاج احمد که اخیراً به عنوان مسئول اطلاعات عملیات سپاه لبنان معرفی شده و مشغول به کار شده بود، آنجا حضور داشت و مشغول صرف صبحانه بود. تعارف کرد که بنشینم...

ماجرای اتراق شبانه در روستایی در جاده گاران را برایش تعریف کردم، زهرا آماده بود با یک نارنجک خودش و عده‌ای از ضد انقلاب را منفجر کند. احمد سرش را به یک طرف کج کرده بود و با دقت به حرف‌های من گوش کرد.

دیدیم نمی‌شود با وجود این گاو و حمله‌هایش عملیات انجام داد. ناگهان احمدی پرید و شاخش را گرفت. یک دستش را به گردن حیوان انداخت و دیگر رهایش نکرد. حالا گاو بود که در دستان احمدی گرفتار شده بود...

نقل قول‌هایی که در ارتباط با برادر متوسلیان از آقایان فرمانده لشکر 28 تا به پایین می‌شنیدم، عمدتاً حول این بود که او آدمی خشن، جدی و عصبی است که رعایت احترام سلسله مراتب فرماندهی را نمی‌کند...

سردار گفت: «برگردید، امشب وقتش نیست.» قبل از رسیدن بچه‌های شناسایی، سردار با چند تویوتا به مزرعه رسیده بودند. در مسیر برگشت، بچه‌ها راه را گم کردند و اشتباهی داشتند سمت دشمن می‌رفتند.

رمان «کنعان» نوشته «علی علی‌بیگی» به نام یکی از شهیدان مدافع حرم سید علی زنجانی به نگارش در آمده و بیانگر زنگی این شهید دو تابعیتی ایرانی و لبنانی از تولد تا زمان شهادت است.

نیروهای ارتش سوریه صبح‌ها برای ورزش کاملاً برهنه می‌شدند و فقط با یک شورت ورزش می‌کردند. مشاهده آن صحنه‌ها اصلا برای ما، قابل هضم نبود. این بود که خواستار تغییر محل استقرارمان شدیم.