در حوزه های علمیه موجود، دانش فقه و اصول، محور و اساس آموزشها را تشکیل می دهند و در مجموعه علوم و معارفی که از دیرباز در حوزه های علوم دینی رایج بوده است، از جایگاه و منزلت ویژه ای برخوردارند، به گونه ای که بیشترین وقته، بزرگ ترین سرمایه های مادی و معنوی صرف تحصیل و تحقیق آنها می شود.