تندروی

"کابینه نظام بودنِ یک دولت"، حرفی است باطل و اساسا محال. زیرا شأن و تعقل نظام سیاسی نیز بالاتر از این است که حیثیت خود را به یک دولت 4 یا 8 ساله گره بزند.

تأکیدات معاون اول رئیس‌جمهور بر اینکه دولت هم اختیار دارد و هم اقتدار؛ نشان می‌دهد که دولت پزشکیان اقبالی به چپ‌های تندرو ندارد و "سخنگویان منفصل" نمی‌خواهد.

«در کنار معضل آب اگر قرار باشد یک خطر جدی و ویرانگر را برای ایران امروز و فردا نام ببرم، به خطر رادیکالیسم اشاره می‌کنم. تندروی در ایران بسیاری از منافع مردم را بر باد می‌دهد.»

پزشکیان می‌تواند الساعه همکاری خود را با اصلاح‌طلبان نجیب و با تمرکز بر "بهبود اقتصادی" آغاز کند و خوش‌عاقبتی خودش و دولتش را از هم‌اکنون رقم بزند.

رادیکال‌ها غالبا نظر مساعدی نسبت به "انتخابات" ندارند. در بهترین حالت، انتخابات را نهادی نسبتا قابل استفاده اما به شدت ناکافی برای تغییرات سیاسی و اجتماعی مد نظرشان می‌دانند. به همین دلیل، هر گاه مردمِ خواهانِ تغییرات سیاسی و اجتماعی حضور پررنگ و مکرری در خیابان‌ها داشته باشند، یعنی "عصر رادیکالیسم" فرا رسیده است.

در مسئله پوشش از نگاه‌های افراطی و تفریطی باید دوری کنیم. اگر یک دختر دانش‌آموز جوراب سفید می‌پوشید از مدرسه اخراج می‌شد. تأکید می‌شد که مانتوها هم از رنگ‌های تیره باشد. ما دچار فقدان شادی در جامعه هستیم.

رجال یک جریان سیاسی خاص با پمپاژ هر روزه ناامیدی؛ تقلا می‌کنند تا به هر نحو ممکن مردم را به خیابان بکشانند و دست به "فتنه اقتصادی" بزنند. مقابله با این جریان وظیفه کیست؟

رجال یک جریان سیاسی خاص با پمپاژ هر روزه ناامیدی؛ تقلا می‌کنند تا به هر نحو ممکن مردم را به خیابان بکشانند و دست به "فتنه اقتصادی" بزنند. مقابله با این جریان وظیفه کیست؟

رجال یک جریان سیاسی خاص با پمپاژ هر روزه ناامیدی؛ تقلا می‌کنند تا به هر نحو ممکن مردم را به خیابان بکشانند و دست به "فتنه اقتصادی" بزنند. مقابله با این جریان وظیفه کیست؟

رجال یک جریان سیاسی خاص با پمپاژ هر روزه ناامیدی؛ تقلا می‌کنند تا به هر نحو ممکن مردم را به خیابان بکشانند و دست به "فتنه اقتصادی" بزنند. مقابله با این جریان وظیفه کیست؟