سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و اتفاقات کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. 7:30 هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.
***
دگردیسی اصلاحات با پزشکیان
دکتر مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور اسلامی ایران به تازگی طی سخنانی در مراسم افتتاح بیمارستان هاشمی رفسنجانی، طی سخنانی رفع نیازها و حل مشکلات اقشار کم‌برخوردار جامعه را از جمله مهم‌ترین وظایف حاکمیت برشمرد و افزود: میزان ارزش عملکرد مسئولان به میزان دغدغه‌مندی و توجه آنها به رفع مشکلات مردم به‌ویژه محرومین، بی‌صدایان و دور افتادگان است.
به گزارش جماران، او با اشاره به نقش تعیین‌کننده مردم در برهه‌های مختلف پس از پیروزی انقلاب اسلامی به‌ویژه در دوران دفاع مقدس تصریح کرد: نباید چنین مردمی به بوته فراموشی سپرده شوند بلکه باید با خدمت بی‌منت در جهت رفع نیازها و مشکلات آنها تلاش کرد.
رئیس جمهور با بیان اینکه انقلابی بودن در کسب رضایت‌مندی مردم معنا می‌شود، افزود: امروز هر کسی که ادعای انقلابی بودن و دغدغه خدمت صادقانه به مردم را دارد میدان برای او باز است.
پزشکیان همچنین ضمن تقدیر از احداث بیمارستان مذکور در منطقه جنوبی تهران؛ شرط موفقیت در هر اقدام و عمل دولت را تامین رضایت مردم دانست و گفت: اگر ما امروز در این جایگاه هستیم نه برای ریاست بر مردم بلکه برای خدمتگزاری و جلب رضایت مردم است و هرکس نیز در این مسیر تلاش کند با تمام وجود از او پشتیبانی و حمایت می‌کنیم.[1]
*ابراز چنین ادبیاتی از جانب یک رجل اصلاح‌طلب و در قامت رئیس جمهور اسلامی ایران در حالی است که سال‌ها و بلکه دهه‌ها بود چنین گفتمانی از بلندای جبهه اصلاحات به گوش نمی‌رسید!
و بلکه به جای آن اعراض از فرودستان جامعه، مضحکه قشر کم‌برخوردار، ژست بالانشینی و رنگ کردن سیاست به جای نان نشسته بود.
جامعه سیاسی و مردم هنوز فراموش نکرده‌اند که بعض از معاریف اصلاح‌طلب چطور مردم را "لشکر قابلمه به دست‌ها" توصیف می‌کردند، تعلق به شمال شهر تهران را فضیلت می‌دانستند، شعارشان "با این ریش تجریش محال است" بود و خودشان اعتراف داشتند که با اکثریت متن مذهبی جامعه در ارتباط نیستند.
این اصلاحاتی بود که همه می‌شناختیم اما اکنون با پزشکیان که گویی از اعماق دهه 60 و با گفتمان چپهای نجیب خط امامی وارد صحنه شده؛ شاهد فعال شدن ژن نجابت در میان "اصلاح‌طلبان نجیب" و بروز دگردیسی در اردوگاه اصلاحات هستیم.
این نجابت و بازگشت به اصالت‌ها را باید مغتنم دانست و در مقابل آن حصار ساخت...
کما اینکه می‌بینیم رهبر معظم انقلاب، شورای ائتلاف اصولگرایان و مجلس دوازدهم نیز بر همین اساس جبهه حمایت قوی از پزشکیان را شکل داده‌اند.
صحبت‌های پزشکیان را باید قدر دانست و پیرامونش سنگر ساخت از این‌رو که اولا این اقدامات سبب می‌شود مسیر حرکت چپهای نجیب و اصلاح‌طلبیِ اصولگرایانه تقویت شود و نانجیب‌ها امکان استتار و یا انحراف مسیر را پیدا نکنند.
ثانیا حمایت از مواضع درست دکتر پزشکیان سبب تقویت جبهه خدمت به مردم نیز خواهد شد چه اینکه ما معتقدیم تحقق خدمت و به مشام رسیدن رایحه خوش خدمت جز از مسیر یک گفتمان درست نمی‌گذرد.
و گفتمان درست هم تأکید بر حقوق مستضعفین، خدمت به مردم و در اولویت قرار دادن رفع مشکلات اقتصادی است.
***
خطر در پستوهای کابینه چهاردهم!
علی شکوری‌راد، از کادرهای تندروی حزب اتحاد ملت در بخشی از یک مصاحبه با خبرگزاری ایلنا گفته است که اگر حتی یک وزیر پیشنهادی هم از کابینه پزشکیان در مجلس رأی اعتماد نمی‌گرفت؛ یک شکست در "وفاق ملی" رقم خورده بود!
او تصریح می‌کند: تعداد آرایی که به آقای ظفرقندی داده شد نشان می‌دهد که بخشی از نمایندگان مجلس حدود 120 تا 125 نفر به آقای ظفرقندی رأی ندادند. اینها جریان‌های تند یا متأثر از جریان‌های تند مجلس هستند و بنابراین زورشان را زدند ولی تعدادشان به اندازه کافی نبود و نتوانستند مانع اخذ رأی اعتماد توسط نامزدهای ذکر شده شوند.[2]
*پیش از این هم به دکتر پزشکیان هشدار داده شد که پس از حمایت قاطع رهبری، مجلس و عقلای اصولگرا؛ باید شاهد موسم خدمتگزاری دولت به مردم و لمس شدن آثار این خدمات باشیم. نه اینکه مشاهده شود عده‌ای در پستوهای دولت پزشکیان بلافاصله به چپ بپیچند و به جای خدمت به مردم؛ احقاد فروخورده اصلاح‌طلبان نانجیب را بر سر دست بگیرند.
درباره اظهارات شکوری‌راد که از قضا عضو شورای راهبری دولت پزشکیان هم بوده باید تصریح کرد که اولا حزب متبوع این فرد یک حزب نزدیک به چپهای نانجیب و حامی تحریم انتخابات در ایران بوده است.
ثانیا آقای شکوری‌راد گویا در جریان اولیات دموکراسی و سیاست‌ورزی هم نیست که ابراز می‌کند رأی اعتماد نگرفتن حتی یک وزیر به معنی شکست در وفاق ملی بود!
اشتباه از این رو که همیشه محتمل است یک وزیر ناکارآمد از مجلس رأی نگیرد یا بعدا از سوی مجلس استیضاح و عزل شود. آیا باید این فرایند عقلانی و قانونی که توسط بنیادگذاران قانون و صرفا برای برداشتن موانع از مسیر کارآمدی ایجاد شده است را شکست نامید!؟
طبعا چنین نیست و اتفاقا بروز شکست در وفاق ملی همین سخنان غلطی است که شکوری‌راد و امثال او برای خط و نشان کشیدن سیاسی و تند کردن فضا می‌زنند.
و ثالثا باید سخن درست آقای بهزاد نبوی را به شکوری‌راد توصیه کرد که "پزشکیان بینوا" را به حال خودش بگذارید!
اینکه عنوان شود نمایندگانی که به دکتر ظفرقندی رأی نداده‌اند تندرو هستند و زورشان نرسیده؛ یک گزاره فکری متحجرانه و ناشی از تصلب حزبی است.
شکوری راد اگر تعارف را کنار بگذارد لابد می‌خواهد، بگوید آنها که به پزشکیان هم رأی نداده‌اند تندرو هستند!
اکنون بیشتر مشخص می‌شود که تندروی واقعی کیست و چرا پزشکیان باید به شدت مراقب چپهای نانجیبی که در وادی ادعای حمایت از دولت لانه کرده‌اند، باشد.
دلسوزانه و برادرانه باید سخن راهبردی دکتر حداد عادل را برای پزشکیان تکرار کرد و آن اینکه افرادی از هر دو جناح هستند که وفاق و همدلی را خوش نمی‌دارند و می‌خواهند آن را عقیم و ابتر سازند!
لکن دلسوز اصلی این ماجرا باید شخص دکتر پزشکیان باشد و برخورد با امثال شکوری‌راد آزمون مهمی در این راستاست...
***
وقتی حمایت رهبری درست درک نمی‌شود
علی‌محمد نمازی، از فعالان اصلاح‌طلب در بخشی از یک مصاحبه با خبرگزاری ایسنا درباره دولت پزشکیان گفته است:
"با صحبت های پزشکیان در مجلس شورای اسلامی مشخص شد که کابینه او کابینه نظام است و او با رهبر انقلاب برای چینش کابینه هماهنگ است و به همین دلیل هم از مجلس رای بالایی گرفت و همه وزرای او رای اعتماد گرفتند. این کابینه، کابینه یک گروه سیاسی نیست که اگر شکست بخورد، مثلا اصلاح طلبان شکست می خورند بلکه این کابینه، کابینه کل نظام است و باید موفق شود."[3]
*یکی از غلط‌ترین حرف‌های ممکن در سیاست اینست که یک رجل سیاسی مدعی شود یک کابینه، کابینه نظام است!
و با این حرف بصورت تلویحی مدعی شود که این کابینه موصوف متعلق به رهبری است.
این حرف غلط در حالی است که به یک تعبیر همه دولت‌ها دولت نظام و رهبری هستند زیرا چتر ولایت فقیه باید بر سر همه ارکان نظام باشد تا حرکت انقلاب اسلامی در جهت استقرار و پیشرفت ادامه یابد.
در وجه دیگر ماجرا نیز حمایت رهبری اولا به معنی ایجاد سپر نیست و ثانیا همین حمایت ساختاری هم به راحتی می‌تواند برداشته شود اگر یک دولت مسیر خدمتگزاری به مردم را رها کند و جذب انحراف و ناکارآمدی و اشرافیت و غربزدگی و غیره شود!
پس کابینه نظام بودنِ یک دولت، حرفی است باطل و اساسا محال. زیرا شأن و تعقل نظام سیاسی نیز بالاتر از این است که حیثیت خود را به یک دولت 4 یا 8 ساله گره بزند.
درباره سخنان غلط نمازی یک انتظار از اصلاح‌طلبان نجیب است که نسبت به پمپاژ حرف‌های غلط در ساحت سیاست ایران حساس باشند.
و انتظار دیگر هم از ستاد دولت و خاصّه سیستم اطلاع‌رسانی دولت آقای پزشکیان است که نسبت به این سخنان دون شأن حساس باشند و آنها را مستدلاً رد کنند.
***
1_ https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1641216
2_ https://www.ilna.ir/fa/tiny/news-1520992
3_ isna.ir/xdRKy3