خودشیفتگی

تمایل به عکس گرفتن از خود یا همان «عکس سلفی» به‌عنوان اختلال روانی تایید شده و آن را «سلفیتیس» نامیده‌اند

انسان خودشیفته کسی است که بیش از حد تعادل و به شکلی بیمارگونه به خود توجه دارد. این گونه افراد، بشدت دچار اضطراب هستند و بدترین درد برایشان این است که کسی به آنها توجه نکند، بنابراین برای جلب توجه دیگران، دست به هر کاری می زنند

اختلال شخصیتی خودشیفتگی یک اختلال روانیست و با این که در نوع خود خیلی رایج نیست اما می‌تواند اثرات مخربی بر اشخاص مرتبط داشته باشد.

در این ویدیو به بررسی خودشیفتگی یا narcissism از دیدگاه روانشناسی می‌پردازیم با ما همراه باشید.

مرد خودشیفته حرف و حدیث های زیادی در خانه به وجود می آورد ، هر برنامه و تفریحی در خانواده از علاقه مندی های شخص مغرور و خودشیفته اوست و گویی دنیا بوجود آمده تا او روی آن قدم بردارد .

رفتار مردان خودشیفته شبیه به یکدیگر است. البته آن‌ها آزار و اذیت فیزیکی ندارند و در بیشتر مواقع به صورت کلامی آزار دهنده هستند. آن‌ها می‌توانند پزشکی متخصص یا یک مدیر برجسته شوند، اما رفتار‌های‌شان در محیط خانه آزار دهنده است.

گروهی از روانشناسان و متخصصان بهداشت روانی در نیویورک دست به راهپیمایی زده و خواستار برکناری رئیس جمهوری آمریکا شدند

چبرای درمان خودشیفتگی زیاد دنبال دارو نگردید   تضاد ذاتا توجه زیادی به خود جلب می‌کند، چه در کلام باشد، چه در تصویر، موسیقی یا رفتار

پیشتر از روءیاها برای شناختِ اختلالاتِ ذهنی ناشی از خودشیفتگی به عنوان نمونه های اولیه در حیاتِ طبیعی (نرمال) این گونه اختلالات سود جستیم؛ حال خواهیم کوشید تا از طریق مقایسه ماخولیا با تأثر یا حسِ عادی ماتم(2) ماهیت ماخولیا را تا حدی روشن سازیم

اصطلاح خودشیفتگی ریشه در توصیفهای بالینی دارد و [ نخستین بار ] پل ناک(2) در سال 1899 آن را برای اشاره به نگرش کسانی به کار برد که با بدن خود آن گونه رفتار می کنند که به طور معمول با بدن یک مصداق امیال جنسی رفتار می شود