خودشیفتگی

افراد خودشیفته دارای دو ویژگی اخلاقی خودبزرگ بینی و بی علاقگی به دنیای بیرون از خودشان هستند.

یک روانشناس در خصوص علت خودشیفتگی افراد توضیحاتی داد.

اما سه مطالعه بریتانیایی اکنون نشان می‌دهند که داشتن مقداری از خودشیفتگی ممکن است چندان هم چیز بدی نباشد. اما چگونه؟ در واقع محققان نشان داده‌اند که خودشیفتگی باعث بوجود آدمن درجه‌ای از سختی ذهنی می‌شود که می‌تواند در هنگام مواجهه با انتقاد، شک به خود و عدم اعتماد به نفس، ما را تقویت کند و در آن شرایط از ما محافظت کند.

ابرم همه اما به چمن رو کرده/ شمعم همه جان خویش اما خورده‌/ در غیرم امید چه می‌باید داشت/ چون من هم از خویشتنم آزرده (نیما یوشیج). در عقاید و دیدگاه عمومی جامعه ما، از «عکس» به‌عنوان لحظات، خاطرات و دوستی‌های ثبت‌شده تعبیر و تفسیر می‌شود.

عضو انجمن علمی روانپزشکان گفت: خودشیفتگی یا نارسیست، اختلال روانی است که بدون راهنمایی و مشاوره گرفتن از روانپزشک یا روانکاو قابل درمان و تغییر رفتار نیست و توصیه اطرافیان تا حدودی خودآگاهی چنین افرادی را افزایش می دهد

عدم توانایی رئیس جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، در به کارگیری درست برخی واژه‌ها و حقایق، شامل حقایقی که مربوط به پدر خودش می‌شود، کارشناسان سلامت روانی را بر آن داشت تا نسبت به وجود نشانه‌های فراموشی و بدتر شدن مهارت‌های شناختی در وی، هشدار دهند.

دوست داشتن و دوست داشته شدن برای هر شخص تجربه خاصی است؛ تجربه‌ای که در بعضی افراد به دلایل مختلف منجر به ایجاد وابستگی افراطی می‌شود.

«جوان‌هایی را می‌بینیم که مدام از خود سلفی‌های ناجور می‌گیرند و آنها را در صفحات مجازی‌شان منتشر می‌کنند، عکس‌هایی که می‌تواند در زندگی و آینده آنها تأثیرگذار و به نوعی حتی خطرناک باشد

این یک واقعیت انکار نشدنی ‌است که حفظ رابطه با همسر و رسیدن به نقطه امن و مشترک نیازمند مهارت‌هایی ‌است که هر دو طرف باید آنها را فراگیرند و از رابطه خود مانند یک گیاه حساس بخوبی مراقبت کنند. در این بین چند ویژگی‌ شخصیتی وجود دارد که اگر در افراد قوت بگیرد مانند یک مین عمل می‌کند و باعث برهم خوردن زندگی مشترک می‌شود.