شهود

پاسکال دانشمندی است که با تعقل صرف مخالف بوده و به شدت از فیلسوفان رویگردان است. (1) گویا تلاش وی برای دستیابی به یک امر عقلی محض و کشف حقایق از طریق فعالیت ذهنی با ناکامی مواجه گشته است

نسخه ای خطی از کتابی نفیس در شرح دعای «عرفه» ابا عبدالله الحسین ع نزد این جانب محفوظ است که به «مظهر العجائب و منبع الغرائب فی شرح دعاء سیدنا الحسین بن علی بن ابی طالب علیهما السلام» نامبردار می باشد

حیات، نحوه خاص از هستی است که مبدا ظهور علم و قدرت شده و عامل هماهنگ کننده «اندیشه علمی » و «انگیزه عملی » است، به طوری که اندیشه علمی بر انگیزه عملی اشراف و نظارت داشته و انگیزه عملی تحت هدایت اندیشه علمی، به صورت کوشش عینی ظهور می یابد .

شناخت در یک تقسیم بندی اولی به دو قسم حصولی و حضوری تقسیم می شود و در شناخت حصولی سه روش معرفتی وجود دارد، اول: حس و ادله تجربه; دوم: عقل وبراهین عقلی; سوم: نقل و شواهد روایی که به عقل ختم شده باشد

گروه اندیشه: افروغ معتقد است که معرفت نسبت به امور متکثر است، اما حقیقت واحدی وجود دارد که باید به سوی آن رفت. وی تفسیر بدون پیش‌فرض را ممکن نمی‌داند و معتقد است تفسیر منفعلانه توهین به قرآن است.