صائب-تبریزی

میرزا محمدعلی صائب تبریزی اصفهانی (زادهٔ 1000 هجری قمری — درگذشتهٔ 1080 هجری قمری) بزرگ‌ترین غزلسرای سده یازدهم هجری و نامدارترین شاعر زمان صفویه بود

از ابتدای رواج شعر فارسی تا امروز، شاعران زیادی آمده و رفته‌اند؛ از بعضی‌ها فقط نامی باقی مانده و از بعضی‌ها آثار ماندگاری که حتی مخاطب جهانی دارد.

اگر چند روز قبل از 10 تیر ماه، روز بزرگداشت صائب به محل آرامگاهش بروید و از خیل عظیمی که زیر سایه سقف آن مقبره، مشغول خوردن بستنی، کشیدن سیگار و شکستن تخمه هستند بپرسید: اینجا کجاست؟ بیشتر آن‌ها به شما خواهند گفت: نمی‌دانیم!

محمد سهرابی می‌گوید: اگر شاعری مستعد سبک هندی نباشد، صائب و بیدل او را مأیوس می‌کنند، تا جایی که ممکن است او شعر را کنار بگذارد و برود «تراشکار» یا «کلیدساز» شود!

با وجود صائب شناسان بسیار این شاعر برای بسیاری ناشناخته است، اما در میان بزرگان، مقام معظم رهبری مهم‌ترین احیاگر شعر صائب و دیگر شاعران سبک هندی است.

یک استاد دانشگاه «صائب تبریزی» را عصاره فرهنگ ایرانی توصیف کرد.

با وجود صائب شناسان بسیار این شاعر برای بسیاری ناشناخته است، اما در میان بزرگان، مقام معظم رهبری مهم‌ترین احیاگر شعر صائب و دیگر شاعران سبک هندی است.

فیلم مستند «صائب تبریزی» و کتاب گلچین عاشقانه‌های او با نامِ « همان مشتاقِ دیدارم» به طراحی و گردآوری نیما جوادی، اکران و رونمایی می‌شود.

سالیان سال است که حضرت آیت الله خامنه ای در شب پانزدهم ماه رمضان مهیای میزبانی جمعی از شاعران فارسی زبان می شوند و جلسه ای نسبتاً طولانی در شب ولادت کریم اهل بیت، امام حسن مجتبی علیه السلام را به شنیدن حرف ها و اشعار شاعران و سخن گفتن با آنان می گذرانند

صائب تبریزی نامدارترین و برجسته‌ترین سخن پردازِ «شیوه هندی» در ایران بوده و پس از او، کمتر کسی تا بدین پایه، بالا آمده و پدیدار شده است.