مرگ-برای-همه

مرگ یا همان سفر کردن از عالم دنیا به عالم دیگر همواره یکی از موضوعاتی بوده است که بشر در طول تاریخ خود به آن می اندیشیده است

براساس محتویات تورات که بخشى از آن در قرآن مجید آمده، و بر مبناى آیات قرآن و معارف حقه، و با توجه به فرمایشات پیامبران که در کتاب هاى حدیث نقل شده، اشتیاق به مرگ و انتقال از دنیا به آخرت نسیمى ملکوتى و حالتى معنوى است که از عمق ایمان به خدا و یقین به آخرت و اعمال صالحه و اخلاق حسنه و پاکى و طهارت درون بر میآید، و در سرزمین دل و گلستان قلب میوزد، ...

یکی از موضوعاتی که همه ی انسان ها از فقیر تا غنی، زیبا و زشت، سیاه و سفید و همه و همه را دیر یا زود در چنگال های خود قرار می دهد مرگ و مردن است

یاد مرگ مورد عنایت روایات است و شاید علت اصلی آن آثار و برکات تربیتی فراوانی باشد که یاد مرگ دارد. فهرستی از روایات بررسی شده که اگر انسان به یاد مرگ باشد چه برکات و چه ثمرات تربیتی دارد

حضرت علی علیه السلام در خطبه 91 نهج البلاغه می فرمایند: مدت عمر هر کس را بیافرید و مقدر و معین کرد، پس آن را طولانی و کوتاه و مقدم و مو خر قرار داد

در قرآن، گاهى خداوند کارهایى را به خودش نسبت مى دهد و گاهى همان کار را به دیگرى، مثلاً در مورد گرفتنِ جان انسان، یک جا مى فرماید: «اللّه یتوفّى الانفس» (سوره زمر، آیه 42) خدا، جان مردم را مى گیرد