مزار

هنگامی که سین به شین وارد شود گورجای محی الدین نمایان خواهد شد (1)

در سه کیلومتری جنوب شرقی شهر تربت حیدریه در مسیر راه اصلی شهرهای جنوب خراسان روی تپه ای مشرف بر جاده و ارتفاعات اطراف، مزاری قدیمی و معروف وجود دارد که منسوب است به شیخ ابوالقاسم گورکانی (گرگانی) متوفای 450 ه0 ق از مشاهیر عرفای خراسان

مزارنگاری در ایران و برخی از سرزمینهای اسلامی پیشینه طولانی دارد. بنیاد آرامگاه بر فراز قبور سلاطین و سرداران و بزرگان به منظور بزرگداشت و حفظ نام آنان در سطح زمین و یا حجاری یک دخمه درون یک محوطه به مثابه اتاقی در سینه کوه در طول چندین قرن از سنتهای اصیل ایرانیان است; که از آن جمله است بنیان تخت سلیمان یعنی مقبره کورش در پاسارگاد

مزار متبرک حضرت زینب علیهاالسلام [1] نیز یکی دیگر از اماکن زیارتی قاهره است. برخی از مورخان معتقدند آن حضرت پس از اقامت در مصر در همین سرزمین وفات کرده و در قاهره دفن شده است. برخی دیگر نیز معتقد به فوت و دفن آن حضرت در شام هستند و عده ای نیز مزار ایشان را در مدینه می دانند.

فاطمه علیها السلام در روزهای آخر زندگی، «اسماء بنت عمیس » را فراخواند و فرمود: دوست ندارم بر پیکر زن پارچه ای بیفکنند و اندام وی زیر آن نمایان باشد.

شهرستان قوچان در شمال استان پهناور خراسان واقع شده و مرکز آن شهر قوچان است این شهرستان از شمال به مرز ایران و کشور ترکمنستان، از شرق به شهرستانهای درگز و چناران، از جنوب به شهرستانهای نیشابور و سبزوار و از جنوب غرب به اسفراین و از غرب به شهرستان شیروان محدود است .

«و لای الامور تدفن لیلا بضعة المصطفی و یعفی ثراها»