سینمای ایران در روزهای اوج خود، روی یک طول موج مشخص حرکت میکرد. دوران اوج اقتصادی و صنعتی سینمای ایران یعنی پیش از انقلاب و در دوره فیلمفارسیها چندان مجال بروز به اتفاقات ویژه یا سنتشکنی فرمی یا روایی را نمیداد چراکه همهچیز باید در فرمولهای مشخص گنجانده میشد تا فروشش تضمین شده باشد