پیمان-نامه-مدینه

مسئله مشروعیت حکومت و مشارکت مردم در تعیین سرنوشت خود و نیز حقوق اقلیت های اعتقادی یکی از چالش های دانشمندان علوم اسلامی معاصر در پاسخگویی به سؤالات انسان مدرن از حکمرانی اسلامی است

پس از هجرت پیامبر (ص) به مدینه، مردم از حیث اجتماعی، سیاسی و اعتقادی چهار گروه بودند: اوّل، مهاجرانی که به دلیل آزار مشرکان قریش از مکه به مدینه هجرت کرده بودند (نک: الحشر، 8)

از جمله نخستین اقدامات پیامبر اکرم (ص) پس ازهجرت به یثرب انعقاد پیمانی مکتوب بین گروه های مختلف ساکن در مدینه بود که در گزارش های مختلف از آن با عنوان هایی چون: صحیفه، موادعۀ یهود، دُستُورُالدَّولَةِ البَلَدِیَّةِ، قانون نامۀ مدینه و... نام برده شده است.

این مقاله، پیمان نامه مدینه را به عنوان نمونه ای اولیه از میانجی گری و حل اختلاف در اسلام، تجزیه و تحلیل می کند