عرض شد در این قسمت از دعای شریف، ستایش خدای متعال به طور مطلق و به جهت عنایات خاصی است که ابتدائاً و در ادامه وجود بر انسان عنایت می فرماید. خدای متعال در ابتدا بشر را مجهز به وسایطی می کند تا به سوی او حرکت کند و انبیاء و اوصیاء (ع) را هم آورده است، وقتی ندای فطری انسان جواب داده بشود، اجابت خدای متعال هم در ادامه آن است.