چکیده: نویسنده مقاله ضمن ارائه تعریفی خاص از دین و شریعت و تفکیک این دو از یکدیگر، رویکرد قرآن به شریعت را تکثرگرا می داند و بر همین اساس تلاش می کند تا با ارائه تفسیری ویژه از «اجماع»، عصری سازی احکام دینی را نه تنها امری جایز، بلکه ضروری و لازم قلمداد نماید.
